Tien redenen om voor het kampioenschap te gaan
Willen we echt enthousiast worden in de Euroborg en het aantal seizoenkaarthouders richting 15.000 zien gaan, dan zullen Michael Kieftenbeld en de andere spelers de schroom eens van zich af moeten gooien. Dat seizoen met attractief voetbal ligt nu achter ons; we kunnen ons nu op andere hogere doelen richten. Het kampioenschap van Nederland of op z’n minst die beker uit Zwolle.
Allereerst zit die mogelijkheid in Michael zelf. Inmiddels voldoende ervaring en recent voldoende commitment getoond binnen de FC. Kan hij de valse bescheidenheid afwerpen nu hij wederom de aanvoerdersband draagt en voldoende ervaring heeft om met minder schorsingen de ploeg aan de hand te nemen in het veld. Grote vent worden en nu gewoon zeggen dat je op het eind van het seizoen met die schaal onder de Martinitoren wil staan.
Ten tweede is de onbevangenheid van Van de Looi de kracht achter het elftal. Kan werken met de flair die ‘m gegeven is en de ruimte die door het bestuur wordt gecreëerd. Prestatiedruk en aandacht vanuit de pro-Randstad t.v.-journaille zijn voor het werken met zo’n getalenteerd team laag. De technische staf is niet top vanuit de ervaring en vroegere prestaties, maar juist daarom in staat om creatief te zijn. Een transfer van Van de Looi is misschien wel het slechtste wat ons kan overkomen.
Op de derde plaats natuurlijk Chery. Ijverig en resultaatgericht. Scoort vanuit de tweede en derde lijn en levensgevaarlijk als je ‘m de ruimte geeft. Blijft zeker niet langer als tot de transferperiode in de winter; zo mogelijk vertrekt hij al deze maand en dit zou de FC terugwerpen naar plaats 4 tot 6. Werk aan de winkel dus voor Hans Nijland c.s. Wat is een kampioenmaker eigenlijk waard?
Als vierde is het de onderschatting. Een beetje topclub in Nederland telt op z’n minst 3 punten in de onderlinge duels met onze FC. Die boeren uit het noorden lieten in menig uitduel vaak flets voetbal zien na zo’n lange reis van 100-200 kilometer achter de rug. Nemen dan ook geen internationals mee. Bondscoaches weten zo nu en dan alleen de weg naar Enschede te vinden. Men verwacht geen topprestaties uit het noorden. Jack van Gelder kan het niet eens bedacht krijgen.
Vijfde reden is de anticiperende houding rondom transfers. Als je dan toch je beste spelers gaat verliezen, zie dat dan maar onder ogen en zorg dat er een vervanger klaar staat. Zo wordt er gebouwd aan het eerste elftal zonder de realiteit helemaal uit het oog te verliezen. Kostic was al vergeten voordat ie in Stuttgart arriveerde.
Respect is de zesde. Neem Zeefuik die door bestuur, technische staf én supporters niet wordt weggehoond na deze magere jaren. Als je zo met je mensen omgaat, zijn ze bereid om op een positieve manier nog eens raar uit de hoek te komen. Ik zie Zeefuik er nog wel eens één maken als niemand het verwacht. In de Nederlandse competitie zullen dat net die drie punten zijn.
De zevenklapper is de dragende as in de selectie: Kieftenbeld, Chery, de Leeuw, van der Velden, Botteghin, ... Hoewel niet allemaal vaste waarden, allemaal waardevast. Goed doordrongen van hun taken in deze geöliede machine. Van de Looi heeft de balans aardig te pakken.
De nieuwe lijnkeeper is de achtste reden. Bekijk in het weekend de beelden van de wedstrijden in de eredivisie (Excelsior, Willem II) en het valt me direct op dat vele, vele doelpunten veroorzaakt worden door een keeper die te ver voor ’n goal meent te moeten acteren. Lijnkeepers laten hun verdedigers het in eerste instantie oplossen en daar zijn die ook voor. Deze keeper blijft in z’n goal; daar komen minder ballen en als ze daar komen, pakt ie ze.
Als negende argument zou ik de ongeslagen reeks van het vorige seizoen en daarbij de eerste wedstrijd van dit seizoen willen opvoeren. Als de andere voorgaande punten niet overtuigend genoeg zijn, zijn de feitelijke resultaten al bewijs voldoende. Volgens van Hanegem zijn ze in Rotterdam geen kampioen geworden omdat ze het niet hardop willen zeggen; daar moeten wij ook van leren.
Last but not least: gedurfd bestuur. De voorkeur voor Nederlands talent is uitgesproken; de banden met Zuid-Amerika gereduceerd. Scouts reizen niet langer per vliegtuig, maar per auto of zelfs per fiets. Geen proportionele salarissen voor middelmatige voetballers uit verre landen. Op z’n minst Suarez-niveau zullen ze moeten brengen. Het beste komt vaak van dicht bij huis.
Afspraak: half mei onder de Martinitoren, maar waarschijnlijker is eind april.