De resultaatsupporter
In aanloop naar de wedstrijd tegen Ajax en terugkijkend op de verliespartij tegen ADO Den Haag hebben wij wederom een leuke column van onze gastcolumnist Johan Staal van Puurvoetbalonline. Wij bedanken Johan voor zijn bijdrage.
Supporter ben je voor het leven zei iemand een keer tegen mij. Ik keek hem aan en zei, inderdaad supporter ben je voor het leven in voor en tegenspoed. De supporters van FC Groningen konden hun geluk niet op. Hun favorieten hadden de eerste twee duels in het seizoen 2014-2015 in winst omgezet. Het uitduel tegen Go Ahead Eagles en de thuiswedstrijd in de "Groene Kathedraal" tegen Heracles leverde zes punten op zodat "de Trots van het de Noorden" als medekoploper naar Den Haag vertrok. Daar wachtte het keurkorps van Henk Fräser als tegenstander. De Hagenezen hadden één punt uit twee duels bij elkaar gesprokkeld. Dus dat moest, althans zo dachten velen, een "appeltje-eitje" worden....
Nu loop ik al een aantal jaartjes in het voetbalwereldje rond maar zondagavond viel ik van verbazing bijna uit mijn luie stoel. FC Groningen had verloren en de "pleuris" was uitgebroken. Vernietigende commentaren kwamen via de sociale media naar buiten zodat ik dacht, daar heb je ze weer.... onze "resultaatsupporters"....
Met resultaatsupporters bedoel ik de "supporter" die na een nederlaag alles afbrandt wat er maar af te branden valt. Sergio Padt was een dikke pad, Erwin van de Looi begreep er geen "klote" van en Danny Hoesen kon er ook geen pepernoot van. Zo kan ik nog wel even doorgaan want ook Nick van der Velden kreeg er van langs. Van der Velden, de vorige wedstrijden nog luid bejubeld, was opeens te oud en moest maar op de reservebank plaatsnemen. Er kwam nog veel meer ongein voorbij waar ik van dacht, ben jij nu supporter of een mafkees die met alle winden mee lult?
Iedereen die wat met voetbal heeft is in zijn of hart supporter van een bepaalde club. Tranen met tuiten huilden bijvoorbeeld de supporters van Roda JC toen hun club naar de Jupiler League degradeerde en ook daar zullen de spelers "vervloekt" zijn. Als je dat gedrag verplaatst naar het dagelijks leven dan gaan we in Nederland nog zware tijden tegemoet. Dan zullen de echtscheidingen of verbroken relaties de pan uitrijzen. Want je wederhelft zal na twee keer fantastisch te hebben gekookt maar eens een "mislukte" maaltijd op tafel zetten. Zou de "resultaatsupporter" zijn lieftallige echtgenote/partner er ook uit trappen omdat het na twee keer goed één keer fout is gegaan. Zou hij begrijpen dat hij na twee keer een prima prestatie in de echtelijke sponde te hebben geleverd bij een mislukte derde keer ook ingeruild worden voor de snelle jongen van de overkant?
Zou de "resultaatsupporter" dat begrijpen vroeg ik mij af terwijl ik de opmerkingen nog eens las. Ik moet zeggen, ik heb Den Haag-FC Groningen niet gezien. Niet gezien omdat mijn aandacht bij het duel Eenrum-GVB lag. Een duel uit het amateurvoetbal waar verenigingen ook supporters hebben. Supporters die soms tachtig jaar of ouder zijn. Hoog bejaard en dan bij je "cluppie" langs de lijn staan. Dan ben je geen resultaatsupporter. Dat zijn mannen en vrouwen die hun club volgen omdat het een deel van hun leven is. Dat zijn echte supporters en geen "brulapen" die na één nederlaag roepen dat er van alles moet gebeuren omdat het één grote baggerzooi is. Een baggerzooi bij een club die na drie speelronden gewoon op de vierde plaats staat. Dan denk ik, jongens waar gaat dit over? Waar ben je mee bezig? Zo sta je op de Grote Markt trainer Erwin van de Looi toe te juichen en moet hij volgens jou minimaal voor eeuwig trainer van Groningen blijven en een paar maanden later is hij volgens jou niet goed genoeg voor de reserves van VFB Rottumerplaat.
Dat is iets wat ik niet begrijp. Ik ben sinds mijn zevende, eerder was er nog geen TV, supporter van een club die met name in de jaren '70 drie Europese titels op rij won. De beginjaren van mijn fan zijn vielen samen met de steeds groter wordende successen. Wie wou als kind in die tijd niet Cruyffie, Pietje, of later ook Gerry zijn want dat waren je favorieten. Maar er was één uitzondering en dat was Tonny. Als doelman wilde je het liefst Tonny van Leeuwen zijn. De "Koning van het Oosterpark" die in sommige duels onpasseerbaar leek te zijn. Toen kon dat, fan zijn van een club en de keeper van de "tegenpartij" adoreren. Iets wat tegenwoordig bijna niet meer mogelijk is. Ik ben altijd, ook nu ik samenleef met een AZ-fan, supporter van deze club gebleven, al is door de jaren heen het fanatisme wat afgenomen. Maar nog steeds hoop ik dat mijn favoriet met een puntentotaal van 102 punten uit 34 duels ieder jaar kampioen van Nederland wordt. Ik weet echter ook dat het zo niet werkt. Ik weet dat ook mijn favorieten met enige regelmaat op hun "bek" gaan.
Opeens moest ik weer aan de hoogbejaarde supporter van Eenrum denken. Ik schat hem ongeveer 84 jaar omdat het iemand uit de generatie van mijn vader is. Ik bedacht mij hoeveel duels hij van Eenrum heeft gezien die het aanzien niet of nauwelijks waard waren. Dat moeten er vele zijn geweest en dan toch steeds terugkomen en niet als een wilde gaan brullen. Want ook dat is het "mooie" van de sociale media, heerlijk anoniem van alles roepen op diverse forums over personen die zich niet kunnen verdedigen. Toen bedacht ik mij, geef mij maar de echte supporter die "zijn" club door dik en dun steunt i.p.v. resultaatsupporters die na een nederlaag ons doen geloven dat de wereld op het punt van verdwijnen staat. Dat alleen maar omdat "zijn" cluppie heeft verloren.
Dat zorgt er voor dat ik bij veel van deze "resultaatsupporters" de liefde voor hun club ernstig in twijfel trek....
Forza FC!