In boerenkiel met opgestroopte mouwen naar de domstad
Zondag staat op het laatste Fox-life tijdstip van deze competitieronde de wedstrijd tegen FC Utrecht op het programma. Met hopelijk meer boerenverstand dan afgelopen weekend, zullen we de domstedelingen gaan bestrijden in de Galgenwaard. Het galgenmaal dat de plaatselijke FC daar voor onze FC wil gaan bereiden, dient met noordelijke mest henzelf voorgeschoteld te worden. Het boerenverdriet van de afgang in Leeuwarden dient van ons afgespeeld te worden; het eigen doel nu eens met schrikdraad afgezet.
Bij weinig tegenstanders is de tegenstelling zo groot: het stedelijke Utrecht in de centrum van het land waar elke (spoor)weg lijkt de beginnen versus het boerenrijk Groningen waar naast gemoedelijke studentenhuisvesting de boerenwijsheid de toon zet. Hoog Catharijne tegenover A-Kerkhof: mondaine chaos versus provinciale overzichtelijkheid.Eén van het weinige goede dat de enige andere provinciehoofdstad met dezelfde naam als de bestuurlijk hetzelfde genoemde daar gesitueerde ommelanden voortbracht, is Marco van Basten. Recent kwam het nieuws dat de man van de in ons land als enige erkende wereldgoal, zijn carrière in het voetbal voor de tweede maal om gezondheidsredenen gaat aanpassen. Nog altijd heb ik het oogverblindende shirt van Oranje op het netvlies waarin de goalgetter na een pass van Mühren de Russische keeper Dasajev het nakijken gaf. Nooit meer zo’n flitsend voetbalmoment beleefd.
De wedstrijd tegen Utreg zal moeten dienen om een nieuw soort tenue als nieuwe modetrend te (her)introduceren op de eredivisie-catwalk. Als enige club in Nederland met het juiste boerenvernuft lijkt me dat het collectief dragen van een heruitgevonden boerenkiel met Groninger kleuren door haar supporters de ware bevestiging is van de steun voor wat uit Groninger land is herrezen. Die steun is nu weer echt nodig: het landelijk luchtje van het treffen tegen Cambuur hangt nog om ons heen. Vele van onze supporters reageerden verbijsterd op de werkweigering in de Friese hoofdstad van onze boerenjongens. De (boeren)kiel is de werkjas van de boer en in Utrecht is er na dit weekend echt weer ouderwets werk aan de winkel. De piepers zullen dit keer weer eens ouderwets gejast moeten worden.
Zonder paardenkrachten en combiners zullen de boeren uit Grunn het veld moeten gaan betreden om in uitwedstrijden weer eens geloofwaardig over te komen. Met blote handen en opgestroopte mouwen zullen we het veld om moeten ploegen en de overwinning op één late namiddag eens op vreemde bodem moeten zaaien én oogsten. “Het is geen kunst om boer te worden, maar om boer te blijven” is een bekend spreekwoord, echter onze boerenzonen dienen zich wel een paar maatjes klompen groter aan te meten. Kunstmest is ons vreemd op deze late zondagnamiddagshow: de puurheid van ons boerenvoetbal zal de tegenstanders moeten doen lachen als een boer met kiespijn.
Ter ondersteuning van onze hernieuwde eindeloze ijver en hunkering naar een goede oogst in dit eredivisiejaar propageer ik namens alle FC supporters: massaal aan de boerenkiel! Bij SCC verbannen door de Zeister grilligheid, is de trouwe aanhang de komende wedstrijd gelukkig weer present. Hopelijk dan in groen-witte boeren werkjas, zodat we in Euroborg en vreemde schuren herkenbaar aan het werk kunnen om de oogst binnen te halen en het oogstfeest in mei alsnog op de Markt in te kunnen zetten. Tot zover lijkt slecht weer ons niet te deren. Met dit elftal rapen we bij voorkeur op ondergelopen rijstvelden de punten op. Hopen dus op donkere wolken boven Utrecht.
De boerenkiel zou op weg naar succes dus de overige komende wedstrijden ons hernieuwde zondagse pak moeten worden. Trots lopen we dan in een ons werkelijk passend tenue dan herkenbaar door de catacomben van de Nederlandse stadions; een netter kleed dan dat je in menig skybox kan bespeuren. Als Heineken dan toch Hollands blijft, dan maar blijven bij het oude getrouwe. De uitstraling van de boerenijver zal zo z’n weerga niet kennen; kleren maken immers de (boeren)man. Om te beginnen zal dat hopelijk Utrecht niet in de kouwe kleren gaan zitten.De tactiek op het veld lijkt me geïnspireerd door dit boeren gebaar duidelijk. De beuk erin en geen omzichtige angstige bewegingen gebaseerd op de kracht van de tegenstander. Uitgaan van eigen (paarden)kracht, de koe bij de horens vatten en het varkentje wassen.