Kaasplankje
Tijdens het laatste W.K. mocht ik met mijn Belgische collega filosoferen over een ontmoeting tussen de Lage Landen in de halve finale op het toernooi in Brazilië. Toen de Belgen de Argentijnen nog leken te gaan opvreten, pochte ik met mijn Hollandse branie dat de hindernis erna voor de Rode duivels niet te nemen zou zijn. Ook verzekerde ik mijn collega dat wij in Nederland zeer bedreven waren in het produceren van frites-snijders en heb ‘m gefeliciteerd met het verlies tegen Argentinië wat een opzichtige poging was om zich niet te laten frituren door de Nederlandse ploeg. Je begrijpt: het vriendelijke steekspel tussen twee voetballiefhebbers die zich door zich groter te maken dan men is, proberen de tegenstander te imponeren. Zoiets als wat van der Velden zondag jl. deed, alleen dan wat beter getimed.
De rechtse directe op de frites-snijder die ik van mijn collega kreeg, was dat er in België een bloeiende economie ontstaan was rond de vervaardiging van ‘kaasplankjes’. Ik was even van mijn stuk gebracht en had eigenlijk meer verwacht dat ie op de proppen zou komen met de groeiende importantie van Antwerpen, terwijl wij met onze belastingcenten gewoon de Westerschelde lopen uit te baggeren. Zou daarom het belastingkantoor in Groningen vormgegeven zijn als een schip? Hoewel, de daar aanwezige ambtenaren zijn nou niet direct zichtbaar op een baggerschip geïnstalleerd; eerder een cruiseschip.
Inmiddels zijn de Belgen vanuit Antwerpen waarschijnlijk de plankjes al aan het exporteren gegaan naar onder meer Tsjechië en IJsland. Een probaat anti-oranje wapen wat direct resulteert in blunderende verdedigers, machteloze aanvallers en zo nu en dan zelfs, ruziënde internationals. Hoop niet dat de zuiderburen ook de economische banden met Letland en Turkije aanhalen, want dan zouden zelfs de play-offs nog te hoog gegrepen zijn. Geen ontmoeting met de Belgen dan op het E.K. Hoogstens een evaluatiegesprek van de voortvarende Belgische voetbalband met het incompetente KNVB-bestuur.
Met het oog op de wedstrijd tegen de ploeg uit Alkmaar echter, heb ik gezocht of ik toch niet een proefexemplaar zou kunnen ontvangen van het Belgische kaasplankje. Snel gezocht binnen webwinkel.be en als afleveradres de Euroborg opgegeven. Hoewel de recente leiderschapscrises in de Noord-Hollandse plaats met van Basten, Pastoor en van den Brom koren op de molen is voor de tegenstanders, lijkt onze FC verder nog helemaal niet klaar om het karwei in de voormalige DSB-haven te klaren. Ondanks een bijna in stand gebleven selectie t.o.v. de play-offs, zwalkt groen-wit als jonge kaas over het veld, terwijl je zou verwachten dat we inmiddels gerijpt zouden zijn tot Old-Grunn. Er is meer voor nodig om de punten uit het AFAS-stadion te snoepen.
Het nieuwe systeem waarin de Leeuw blijkbaar wel op een basisplaats mag rekenen, heeft de laatste thuiswedstrijd ook al niet gebracht wat je zou mogen verwachten. Doelkansen leken zeker niet te regenen, bij iedere vrije trap of corner van de tegenstander werden alle spelers achter de bal geposteerd én de opkomende backs wisten niet of nauwelijks de achterlijn te halen. Een aanvallend ingesteld Groningen bleef te veel op het instructiebord in de kleedkamer achter. De lange halen naar voren in het laatste kwartier met een aantal energiek invallende bankzitters leverde nog de meeste kansen op. Nee, vooralsnog was het zeker geen smeerolie, maar eerder smeerkaas dat tussen de raderen was aangebracht.
Niettemin houden trouwe supporters hun hoop gevestigd op het omslagpunt dat we de laatste jaren in de competitie hebben gekend. Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Hopelijk laten onze broodvoetballers zich zaterdag a.s. niet langer het kaas van hun brood eten en knokt men zich naar het linker rijtje. Nieuw systeem of niet, maar de kaas moet zaterdag uit het vuistje.