Column: Sportieve goede voornemens
In het voetbal is de start van het nieuwe jaar in de zomer en krijgen we tijdens het officiële nieuwjaar de kans om de balans op te maken over de eerste seizoenhelft. Na de successen van Oranje in Brazilië en het vooruitzicht van een Europese tour door de FC, gingen we er eens lekker voor zitten. Helaas bleek op mijn vakantieadres al dat ik mijn budget voor Europese tickets kon spenderen in de plaatselijke kroeg, toen de eerste beste Schotse tegenstander al een maatje te groot bleek. Op de open dag kregen we nog Kostic gepresenteerd, maar iedereen wist beter.
Wat je de clubleiding nog het meest kan verwijten is dat ze aan het begin van het seizoen een gebrek aan goede voornemens hebben gehad. De supporter neemt zich de komende weken nog voor om minder te roken, minder te eten, meer te bewegen óf vaker de ploeg in het stadion te steunen. Van de clubbestuurders hoor je holle frasen over attractief voetbal en andere vage aspiraties en ondertussen worden trainer, aanvoerder en overige spelers met hetzelfde niets-hoeft-virus geïnfecteerd. Zo erg zelfs dat er van attractief voetbal ook al niets meer overgebleven is.
Op menige site beginnen supporters zich inmiddels te roeren. Die hebben inmiddels door dat het gebrek aan kwaliteit bij de gemiddelde tegenstander de prestaties van de Trots van het Noorden te veel camoufleren. Voor hetzelfde geld hadden we met deze ploeg diep in het rechter rijtje gestaan en was de crises meer zichtbaar geweest. De wedstrijd bij Dordt heeft nog maar eens bewezen dat we boven onze stand leven. Natuurlijk is er hoop op een goede tweede seizoenshelft, zoals we vorig seizoen voorgeschoteld hebben gekregen. De realiteit is echter dat dat heel onwaarschijnlijk is als je niet eens de uitgesproken intentie hebt om Europees voetbal te bereiken.
De moderne goede voornemens in de Euroborg zijn in woord en gebaar ogenschijnlijk gericht op goedkoop inkopen en duur verkopen. De galerij van geld op weg naar het kantoor van de voorzitter is het bewijs daarvan. Ondertussen wordt de sfeer bepaald door het gewauwel van spelers die in de komende transferperiodes hun positie willen verbeteren. Met nietszeggende statements verwijzen ze naar hun spelersmakelaar terwijl ze glimlach en pretoogjes niet kunnen onderdrukken. Niet met het hart, maar hard.
Ondertussen schuiven steeds meer toeschouwers van tribuneplek naar de sofa om daar het door Fox gefaciliteerde ‘live’-voetbal te ‘beleven’. Niet de strijd met weer en wind meer, maar de strijd met vrouw en kinderen om op dat specifieke moment de t.v. op het juiste kanaal te handhaven. Vervolgens kun je dan het plichtmatige rondschuiven van de bal door dit Grunn aanschouwen, omdat de trainer er geen temperament in weet te krijgen. De man-of-the-match is in deze ploeg meestal een verdediger.
Gelukkig is er nog een hoop te verbeteren in deze voetbalwereld. Ik wens u allen veel inspiratie en daadkracht in 2015 om het sportieve Grunninger geluk naar grote hoogtes te stuwen.