Dweilpauze
Na wederom een terugreis zonder punten, lijkt er even momentje genomen te moeten worden voor een dweilpauze. Enerzijds letterlijk vanwege de tranen om het verlies tegen een noordelijke club, anderzijds wegens de behoefte aan bezinning. Ik hoop dat de spelersbus een Zamboni meegenomen heeft, want er moet veel gedweild worden.
De 'strijd' om het kampioenschap van het noorden is inmiddels echt verloren. Gelukkig kunnen we niet naar west Nederland degraderen, maar in de onderlinge strijd met Leeuwarden, Heerenveen en Zwolle staan we inmiddels onder de degradatiestreep. Gelukkig is dat niet op de ranglijst echt goed te zien. Inmiddels is wel bevestigd dat de eredivisie nog tot slechts een reeks oefenwedstrijden is geworden. Een tussentijds resultaat waarmee een gemiddeld deskundig bestuur toch eens een goed gesprek met de technische staf zou hebben. De verantwoordelijken in de Euroborg zijn echter nog de enige die het vertrouwen uitspreken.
Natuurlijk maken we ons op voor de kraker tegen Excelsior begin april die naast de finale ook een grote hoeveelheid verlengde seizoenkaarten moet brengen. De supporters zijn wel te porren voor een feestje, maar gaan ze dan nu al investeren in wederom een saaie reeks volgend seizoen!? Eerlijk is eerlijk, resultaatvoetval thuis is geleverd, maar voor zover aanwezig, hebben we weinig op de banken gestaan.
Laten we ons maar opladen voor de bekerwedstrijd(en), maar het vertrouwen in bestuur en technische staf is tanende. In navolging van het symbool van Kowet, zou ik willen pleiten om de terroroehoe naar de Euroborg te halen. Langs de lijn en in de bestuurskamer!