Het boek dat nooit is gekomen. Deel 3 en daarmee ook het laatste deel

Vandaag dan toch het derde en daarmee laatste deel van het boek dat nooit is gekomen. Ik en Ramon vonden het heel leuk om alle mooie reacties van jullie te lezen. Hiervoor willen wij dan ook ons dank uitspreken. Het einde van dit stuk, ADO thuis werd opgeschreven vlak na de wedstrijd en daarom zo kort door de bocht. Toch wouden we jullie dit niet onthouden ;). Dit was namelijk wel het moment dat we er steeds minder zin in kregen en uiteindelijk dus hebben besloten om dit boek niet voort te zetten.

Seizoensstart

Jong Ajax thuis

Het competitieschema is bekend en heeft bepaald dat de spits afgebeten mag worden tegen één van de verfoeilijke Jong-ploegen in de KKD. Het is toch even een spoedcursus wennen aan de KKD, op een vrijdagavond tegen Jong Ajax in plaats van zondag 14.30 tegen Ajax 1.

Het is datgene wat wij allen zo hebben gemist in de zomermaanden. Thuiskomen in onze Groene Kathedraal met de garantie van een uitverkochte Noordtribune waar het hele seizoen geen stoel onbezet zal blijven. De Noordtribune riep op om zoveel mogelijk mensen te verzamelen bij de trappen van de Euroborg. Hier gaven wij natuurlijk ook gehoor aan en voor het eerst sinds tijden zagen we ook weer verschillende vrienden en kennissen die we sinds de laatste wedstrijd niet meer hadden gezien, uiteraard was dit niet enkel voor de show maar om meteen de staf, selectie en de rest van Nederland te laten zien dat niemand het noorden klein krijgt, ook een degradatie niet! De sfeer zat er dik 2 uur voor de wedstrijd al goed in.  Toen de wedstrijd om 8 uur begon werd er een mooie tifo ontvouwd die de kern van dit seizoen goed weergeeft: 'Na stormbuien van vuur en lood komen wij het onheil te boven. Wij herrijzen uit puin, as en stof!'

De opdracht is duidelijk, niks anders dan promotie en dan het liefst met het kampioenschap! Met jongens als Leandro Bacuna, Romano Postema en Fofin Turay ook de nodige Groningers in de selectie. Met het publiek erachter begonnen de mannen meteen sterk wat zich uiteindelijk in de 32e minuut uitbetaalde in een doelpunt uit een corner van Marco Rente! Na zo lang niet te hebben kunnen juichen voelde deze wel echt heel erg lekker! Alhoewel, aan de juichconditie moet wel worden gewerkt merkte ik al vrij snel nadat de 2-0 viel van onze eigen Romano Postema. Wederom werden wij helemaal gek en ook de scheidsrechter moest even bekomen, want er vielen immers wel 3 lege bekertjes van de reling af. Op de tribune snapten we er helemaal niks van en niemand had in de vreugde ook iets gemerkt. Daar gaan we weer… En tot overmaat van ramp bleek het bier ook nog eens op te zijn! Veel mensen dachten in eerste instantie dat het één met het ander te maken had. Maar dit bleek uiteindelijk niet zo te zijn, legde Wouter Gudde later uit. Sterker nog, vorig seizoen hadden we de biertanks al bijna leeg gedronken met z’n allen gaf hij aan. Hier heeft hij wel meteen een mooie oplossing voor bedacht en dat is dat de bierleverancier in de rust maar moet langskomen om de tanks bij te vullen. Die mythe dat bij NAC Breda de grootste bierdrinkers zitten is bij dezen dus ook verbroken. Enfin, verder met de wedstrijd. In de 72e minuut maakte Suslov zelfs nog de 3-0! Mooi hoe hij na zijn doelpunt meteen naar Dick Lukkien rende om hem een omhelzing te geven. Uiteindelijk kwam Johan Hove in waarschijnlijk maar hopelijk niet een van zijn laatste wedstrijden voor onze club in actie en liet meteen zien dat hij echt wel kan voetballen, maakt in de 95e minuut toch nog even de 4-1. Na de wedstrijd werd hij dan ook hartstochtelijk toegezongen door de Noordtribune omdat we stiekem toch hopen dat hij nog 1 seizoen blijft. We zijn na deze wedstrijd in ieder geval goed begonnen en staan met een doelsaldo van 4-1 1e op de ranglijst. Op naar meer!

Jong Utrecht uit

Het is eindelijk tijd voor de eerste uitwedstrijd van het nieuwe seizoen. We hebben het ‘geluk’ dat we direct een Jong-ploeg treffen en dat dus ook van de bucketlist kunnen halen. Het is een hele opluchting om te lezen dat deze wedstrijd tenminste nog in de Galgenwaard gespeeld gaat worden, zo blijft Sportpark Zoudenbalch ons in ieder geval nog bespaard. Het goede nieuws is dat uitsupporters ‘gewoon’ welkom zijn bij deze wedstrijd, waar de capaciteit van het uitvak gemakshalve maar even gereduceerd wordt tot 400. Ook moeten alle uitsupporters weer verplicht met de bus afreizen, maar dat deert ons uiteraard niet. Wij hebben beiden het geluk dat we tot de nieuwe voorrangsgroep behoren waardoor het voor ons geen probleem is om een kaart aan te schaffen. Al vrij snel waren alle kaarten uitverkocht dus trokken we op een maandagmiddag met 400 man naar de Galgenwaard. Het was wederom weer uitermate gezellig in de bus want de groep van vak E (waar wij altijd staan) was ook weer aanwezig. Ons Ramon had weer zijn befaamde joekelspeaker meegenomen en er is dus de hele heenreis gezongen, gedanst en gedaan! Ik kan me dan ook niet voorstellen dat in bus 3 iemand de tekst van Eleonora van Jannes nog niet kent. En kent iemand na zo’n 453 keer Eleonora de tekst nog steeds niet? Dan komt dat tegen TOP Oss away wel!
Zo rond Almere vernemen wij via de voorzitter van de supportersvereniging dat er een Groningen supporter met een handicap het stadion niet in mocht omdat hij een Groningen shirt aanhad. Wat er ook gebeurde, wij zouden ervoor zorgen dat deze jongen gewoon het stadion in zou komen. We hadden al vrij snel een groepje verzameld dat deze jongen zou ophalen en met rolstoel en al het stadion in zou tillen. Gelukkig heeft het niet zover hoeven te komen en heeft John snel geschakeld met de SLO van FC Utrecht waardoor deze jongen gewoon het stadion in kwam en als goedmakertje nog een shirt van Utrecht heeft gekregen. Zo kan het dus ook!
Uiteindelijk kwamen we aan in Utrecht en omdat mijn persoontje al wat bier op had is het eerste wat ik deed nadat ik de bus uitkwam een van de bekende nummers inzetten. JALALA, JALALA JALALA LA LA LA LA GRONINGEN!

Hierna kwamen we in de sluis waar we uiteindelijk naar de laatste check liepen. Ook hier zat de sfeer er lekker in. Eerst nog even pissen en dan vervolgens gefouilleerd te worden door onder andere een vrouw die naar onze mening iets te graag aan onze private delen wou voelen. Zij heeft vast een hele fijne avond gehad toen ze naar huis ging als ik de supporters om mij heen zo hoorde.

Afijn, we waren binnen. Het eerste wat ik deed is naar de horeca gaan maar dat dachten dus meer mensen. Nadat ik zo’n 5 minuten had gewacht dacht ik, tis oal wel best. Ik goa terug noar mien plek. Gelukkig voor mij was toen de wedstrijd onderweg was ik wel rustig naar de horeca kon. Toen ik terugkwam was de sfeer minimaal net zo goed als alle andere uitwedstrijden die ik de afgelopen jaren heb meegemaakt, en dan hebben we het hier over Jong Utrecht hé! 400 supporters die met een buscombi naar Utrecht gaan om onze club aan te moedigen op een maandagavond! Deze 400 hebben er alles aan gedaan om hier bij te kunnen zijn!
De sfeer is ongekend en zelfs tegen Jong Utrecht laten we ons horen voor de trots van het noorden. Hiernaast wordt er door de Noordtribune Groningen geprotesteerd tegen de maandag in combinatie met de jong teams door.


Helaas is de wedstrijd echt niet om aan te zien en na een goed begin op de tribunes begint ook bij ons het geloof in te kakken op een resultaat. Is dit nou echt ons niveau? Tegen de hekkensluiter van vorig seizoen, wat notabene nog een jong team is ook. Flitsen van het afgelopen seizoen schieten door mijn hoofd. Het zal toch niet weer zo worden? En om mij heen blijk ik niet de enige te zijn. Tot overmaat van ramp wordt het nog 1-0 ook. En uiteraard moet dat jonkje van Utrecht even lekker provoceren voor het uitvak. Kwaaier kan je mij niet krijgen op dat moment. De rest van de wedstrijd wordt het niet veel beter en we gaan helaas met 0 punten naar huis. Ik had zelfs geen zin meer in Eleonora. En dat zegt wat! Ik heb dan zelf ook weinig van de terugreis meegekregen gezien ik zo chagrijnig was dat ik mijn koptelefoon opzette en lekker ging slapen. Gelukkig werd ik nog wel net op tijd wakker voor de laatste Eleonora voor het uitstappen in Groningen. Op naar Willem II thuis.

Willem II thuis

De corteo die voorafgaand aan deze wedstrijd werd georganiseerd levert beelden op die lang in de geheugens gegrift blijven staan, de wedstrijd zelf zal snel vergeten worden. In het kader van het Groningens Ontzet werd door de Noordtribune opgeroepen om allen in het (groen-)wit gekleed naar het stadion te komen. Op de sociale media kanalen werd verder een oproep geplaatst voor een corteo, vanaf de Grote Markt naar het stadion. Aan deze oproep gaven vele supporters gehoor en zo kleurde de binnenstad zondag aan het begin van de middag geheel groen-wit. Ramon heeft dit hele spektakel helaas moeten missen wegens een iets te gezellige zaterdagavond (lees: aansteller), maar dat mocht de pret niet drukken.

Toen ik rond half 12 op de Grote Markt aankwam, was het al goed gezellig en iedereen had inderdaad zoals gevraagd een wit shirt aan. De eerste biertjes werden geopend en de eerste liederen werden gezongen. Uiteindelijk, toen iedereen was verzameld op de Grote Markt, gingen we om 12 uur toch echt die kant op. Meteen werden de nodige rookbommen en fakkels ontstoken. Zodat meteen duidelijk was wie wij zijn. WIJ ZIJN GRONINGEN!

Top Oss uit
Het begon al bij Jong Ajax thuis, toen we te horen kregen dat we met eigen vervoer naar Oss mogen in plaats van de vreselijke verplichte buscombi naar Jong Utrecht. Wel één kanttekening, je moet wel met minimaal 4 man in de auto zitten want Oss kan maar 70 auto’s kwijt op hun parkeerplaats.

Voor de verandering werd er eens afgereisd met een andere auto dan gebruikelijk, Pablito had namelijk de auto van zijn moeder weten af te troggelen. Zo werd er al vroeg op de middag verzameld op P+R Haren. Bolle was zo vriendelijk geweest om een krat Hertog Jan mee te nemen, zo werd er met een hoop positiviteit koers gezet richting Oss. Al bij Panjerd begonnen onze blazen toch wat krap te worden dus werd er even gedacht aan de vochtvoorziening van de bermbegroeiing. Aan het vriendelijke stel uit Duitsland wat achter ons geparkeerd stond werd terloops vriendelijk verzocht of ze de fietsen van onze oma’s zouden willen retourneren.
Aangezien de magen lichtelijk begonnen te knorren werd de hamburgergigant met een grote gele M opgezocht en vakkundig geplunderd. Na het lange wachten op de enorme bestelling van Bolle werd het gaspedaal weer ingetrapt op weg naar carpoolplaats Ravensteijn.

ADO thuis
Gewoon kut.