Column: Trainers
Gisteren heeft Dichtbij.nl trainer Erwin van de Looi uitgeroepen tot FC Groninger van het jaar 2013. Met name de motivatie waarmee Mistersnooker zijn keuze omlijst, sprak mij aan. Dit is er dan ook de aanleiding van dat ik mijn (eerste?) column schrijf over de trainers van ons aller FC Groningen.
Tot 1 juli 2010 is Ron Jans voor een periode van ruim 7 ½ jaar trainer geweest van ons vlaggenschip. Sindsdien hebben we al drie nieuwe gezichten op de bank mogen begroeten. Pieter Huistra begon voortvarend en veelbelovend met de beste eerste seizoenshelft aller tijden in het seizoen 2010/2011 met een derde plaats (17 wedstrijden, 33 punten). Dit staat in schril contrast tot de tweede seizoenshelft van 2011/2012, waarin slechts 11 punten uit 17 wedstrijden werden gepeurd. Wat iedereen al verwachtte, gebeurde dan ook: Huistra werd geslachtofferd.
Zijn opvolger was Robert Maaskant, die de opdracht meekreeg om ‘de boel op te schudden’ en de play offs te behalen. Anders dan met boute uitspraken over individuele spelers (voortreffelijk in beeld en geluid gebracht door OOG TV) en tegen de arbitrage is Maaskant dit niet gelukt. Het spel van de Trots van het Noorden was absoluut niet om over naar huis te schrijven. Deze waren er dan ook de redenen van dat zijn contract niet werd verlengd na afloop van het vorige seizoen.
Afgelopen zomer circuleerden de meest uiteenlopende namen in het journaille en onder de supporters in het kader van de nieuwe trainer. Toen de witte rook uit de schoorsteen van Euroborg (nog niet voorzien van zonnepanelen) opsteeg, bleek dat de voormalig assistent van Huistra en Maaskant het vertrouwen van de directie kreeg: Erwin van de Looi mocht de kar gaan trekken. Hij kreeg een eenvoudige opdracht mee: het elftal aantrekkelijk voetbal laten spelen. Mijns inziens een logische taak: enige uitzonderingen daargelaten (waaronder PSV), was dit anderhalf seizoen niet meer te zien geweest in de thuishaven. Met een jong team heeft Van de Looi (en onderschat de rollen van Dick Lukkien en Marcel Groninger daarbij niet) de verwachtingen ver overtroffen. Eenieder die voor aanvang van het seizoen had voorspeld dat FC Groningen na de eerste seizoenshelft op een zesde plaats zou staan, zou naar Zuidlaren zijn doorverwezen.
Uit het bovenstaande blijkt mijn voorkeur voor trainers die hun woorden buiten het bereik van camera’s en microfoons laten spreken. Toevalligerwijs (?) zijn dit meestal ook trainers die niet uit het westen des lands afkomstig zijn. Enige namen van exponenten die deze visie ondersteunen zijn Rob Jacobs en Pim Verbeek versus Hans Westerhof en Ron Jans.
Natuurlijk zal het huidige, jonge team in de tweede helft van deze competitie nog tegen de nodige nederlagen zoals geleden bij Cambuur aanlopen. In dat geval hoop ik dat de directie zich de afspraak herinnert: aantrekkelijk voetbal spelen. Ook aan die zijde geldt: eerlijk duurt het langst.