De Analyse: wat ging er mis tegen Willem II?
Nu de eerste frustraties van vrijdag zijn gezakt is het tijd voor ‘De Analyse’. We gaan met een objectieve blik terugkijken op de wedstrijd en op zoek naar waar het fout ging in de thuiswedstrijd tegen Willem II, die met 1-0 verloren ging. Op zoek naar tastbare en praktische zaken waar het fout ging, zaken die verder gaan dan passie, inzet, beleving en winnaarsmentaliteit. Want dat heeft maar een minuscuul aandeel in een nederlaag.
FC Groningen begon in dezelfde opstelling als tegen Vitesse; een 4-2-3-1 formatie met Tom van Weert als diepe spits met Jesper Drost erachter. Net als tegen Vitesse waren het Jesper Drost en Tom van Weert die samen druk zetten op de centrale verdedigers van Willem II. Willem II speelde vanuit een klassieke 4-3-3 formatie, met drie controlerende middenvelders waarvan Daniel Crowley vooral de creativiteit verzorgde. Dit middenveld was de dolksteek voor alle aanvallende intenties van FC Groningen, vooral in de tweede helft. In de eerste helft kwam FC Groningen er nog wel eens aardig uit via de tandem Mimoun Mahi en Django Warmerdam en door de individuele klasse van Ritsu Doan. In de tweede helft waren het vooral lange ballen vanuit de verdediging wat het aanvalsplan leek. Willem II controleerde 90 minuten lang het middenveld, tot frustratie van FC Groningen.
De goal van Willem II hoeven we niet zo in diepte te analyseren als de goals van Vitesse van vorige week. De goal ontstond uit een goede omschakeling van de bezoekers en een gezonde dosis geluk voor Daniel Crowley. Op het moment dat de Engelsman zijn solo inzet staan beide centrale middenvelders voor de bal, zowel Tom van de Looi als Ajdin Hrustic, te zien :
Behalve het vrij zwakke tackelen van Hrustic valt FC Groningen aan de tegengoal weinig te verwijten, allicht valt Van de Looi te verwijten dat hij te ver mee naar voren liep bij de aanval, waardoor FC Groningen kwetsbaar was in de omschakeling die volgde. Wel valt op dat Ajdin Hrustic het beduidend moeilijk heeft in de vrij defensieve rol die hij toebedeeld gekregen heeft. Ook te zien in de volgende passmap, die wij gekregen hebben van 11tegen11:
Met de rode pijl staat de positie aangeduid waar Ajdin Hrustic gemiddeld het vaakst de bal raakte. Deze passmap vertelt heel veel over de wedstrijd van vrijdag. Wanneer we in acht nemen dat elke pijl staat voor 3 passes en hoe dikker de pijl is des te vaker de bal is gegeven, kunnen we zien hoe vaak de diepe bal op Van Weert is gehanteerd. Kijk alleen al naar de pijlen die bij Sergio Padt, Tom van de Looi en Deyovaisio Zeefuik vandaan komen. Dit zou best wel eens grotendeels gelegen kunnen hebben aan het feit dat FC Groningen de slag om het middenveld verloren heeft. Willem II kwam wat dat betreft met een zeer goed strijdplan, en het feit dat middenvelder Pol Llonch de speler aan Tilburgse zijde was die de meeste duels won (14 in totaal), geeft wel weer hoe de verhoudingen gelegen hebben.
Vergeleken met de wedstrijd tegen Vitesse stond het elftal van trainer Danny Buijs tegen Willem II een stuk breder, maar toch hebben we vrijdag weinig gedegen uitgespeelde aanvallen over de flanken gezien. FC Groningen kwam wel tot een totaal van 15 schoten, maar 4 waren op doel. Het meeste gevaar in de eerste helft werd gecreëerd via de tandem Django Warmerdam en Mimoum Mahi die elkaar goed wisten te vinden, en daar ook de ruimte voor kregen van Willem II, dat vooral via de linkerkant werkte. In de rust werd Mimoun Mahi noodgedwongen gewisseld voor Ahmad Mendes Moreira, ook verving Uriel Antuna Jesper Drost, waardoor Ritsu Doan op de 10-positite kwam te spelen. Buijs gooide dus de totale tactiek om, want er werd nu vooral gezocht naar de diepte door de snelheid van Antuna en Mendes Moreira. Dat kwam één keer tot een kans, toen Ritsu Doan Ahmad Mendes Moreira wegstuurde. Voor de rest zorgde het verplaatsen van Doan naar de 10-positie alleen maar voor nog minder stabiliteit in het middenveld, daar waar Jesper Drost in de eerste helft veel vies werk opknapte bracht Doan verdedigend aanzienlijk minder. Er was geen sprake van een gedegen positiespel, het werd zeker na het inbrengen van Tim Freriks vooral lange ballen en hopen dat de bal goed valt. Niet echt het voetbal wat in Groningen wordt nagestreefd. De spelers wisten het niet meer, omdat de balans op het middenveld nergens te vinden was. Had het inbrengen van Ludovit Reis deze balans teruggebracht? Dat is moeilijk te zeggen natuurlijk, maar feit blijft wel dat Reis verdedigend stukken beter is dan Ajdin Hrustic, die zijn hele jeugd vanuit een aanvallende rol heeft gespeeld.
Concluderend,
Het was niet goed vrijdag. Op wat wanhoopspogingen na kwam FC Groningen moeilijk aan aanvallen toe tegen een erg goed georganiseerd Willem II, die op het middenveld gewoonweg de baas waren in het Hitachi Stadion. Toch ontbrak het de ploeg van Danny Buijs ook aan wat geluk; Daniel Crowley raakt een bal nooit meer zo, een schot van Ajdin Hrustic dat net voorlangs ging en laten we vooral de misser van Tom van Weert in de laatste minuut niet vergeten (daar zat het keeper Wellenreuther flink mee). Scoren is iets wat in de voorbereiding al erg moeilijk ging, en het kan inmiddels voorzichtig aan als achilleshiel bestempeld worden. FC Groningen heeft met de verkoop van Juninho Bacuna erg veel creativiteit ingeleverd, en zijn vervanger momenteel, Jesper Drost, kan dit nauwelijks compenseren.
We hoeven nog niet van een crisis te spreken, maar de technische staf zal inmiddels ook wel beseffen dat in deze opstelling FC Groningen weinig potten kan breken. Het is nu aan Danny Buijs en zijn staf om een oplossing te verzinnen, met jongens als Michael Breij en Ludovit Reis op de bank heeft de jonge trainer genoeg middelen achter de hand om dit te doen. Verbeterpuntje ten opzichte van vorige week was Django Warmerdam, die een prima wedstrijd speelde en vooral in de eerste helft voor veel gevaar zorgde. Toch zal hij tegen betere en dominantere tegenstanders verdedigend door de mand vallen, dat hebben we in Arnhem vorige week kunnen zien.