De analyse: wat ging er (niet) mis in Arnhem?

Na een 5-1 nederlaag is het niet moeilijk om te analyseren dat FC Groningen niet goed voor de dag is gekomen. Daar waar hoofdtrainer Danny Buijs het op “passie en beleving” gooit in het interview met FC Groningen TV willen wij op zoek gaan naar waar het daadwerkelijk fout ging. Meetbare, aantoonbare en praktische zaken die ervoor gezorgd hebben dat FC Groningen afgelopen zondag met 5-1 ten onder ging in het GelreDome tegen Vitesse.

“We begonnen slap aan de wedstrijd, zeker de eerste 20 minuten”, zegt Buijs tegen Emiel Venema. Een bijzondere uitspraak, gezien het feit dat tot het moment dat Bryan Linssen in de 22^e minuut de 1-0 maakte er eigenlijk nog niets aan de hand was voor FC Groningen. Organisatorisch stond het goed, spelers hielden zich duidelijk aan de afspraken en Vitesse had moeite met het kraken van de Groningse defensie. FC Groningen verdedigt vanuit een 4-4-2 wanneer Vitesse in balbezit is, Ritsu Doan en Mimoun Mahi zakken een linie terug naar respectievelijk rechtsmidden en linksmidden. Tom van Weert en Jesper Drost zetten druk op de twee centrale verdedigers, op de backs van Vitesse wordt in principe geen druk gezet, zij worden in een later aanvalsstadium in de zone opgevangen. In de eerste minuten werkt dit goed, heel erg goed zelfs, dit is te zien in de volgende situatie die zich voordoet in de twaalfde minuut.

Matus Bero krijgt van rechtsback Vyacheslav Karavaev de bal aangespeeld, Roy Beerens biedt zich aan bij de zijlijn.

Roy Beerens krijgt inderdaad de bal aangespeeld, Django Warmerdam zit kort op hem waardoor Beerens wel terug moet, de passlijn Karavaev wordt afgedekt door Tom van de Looi. Bero probeert te overlappen maar Ajdin Hrustic zorgt ervoor dat hij hier geen mogelijkheid toe krijgt. Dit is een klassiek geval van goed uitgevoerde zonedekking, meestal een graadmeter van goede organisatie. Als we de tijd tien minuten vooruit spoelen, naar de dus ‘fatale’ 22^e minuut, dan is deze organisatie totaal weg. Dit gebeurt er namelijk in de opbouw naar de goal:

De bal is wederom bij Roy Beerens, nu is echter Mimoun Mahi degene die achter Vyacheslav Karavaev aan gaat, wat op mandekking zou wijzen, Karavaev is volgens klassieke mandekking-principes de man van Mahi. Mahi kan echter de versnelling van Karavaev niet belopen, hij wijst zelfs nog naar hem, hopend dat iemand hem overneemt. Hrustic bekommerd zich nog steeds over Matus Bero, Django Warmerdam houdt de passlinie naar de achterlijn dicht. Karavaev overlapt Roy Beerens, en Ajdin Hrustic moet er achteraan. Tom van de Looi is in tegenstelling tot de vorige geschetste situatie nergens te bekennen. Samir Memisevic (helemaal links, witte schoenen) zou eventueel de overlappende Karavaev nog kunnen oppakken als hij uitstapt, waardoor Hrustic zich met Bero kan bezighouden. Toch heeft Vitesse een overtal gecreëerd door de overlappende Karavaev, die niet bij te houden is voor Mahi.

Samir Memisevic heeft de keuze gemaakt om in het centrum te blijven, terwijl ook Tom van de Looi daar is. Karavaev wordt redelijk simpel bereikt, Hrustic beseft te laat dat hij met de back mee moet en de voorzet kan gegeven worden. Bryan Linssen komt vrij simpel achter zijn man weg en prikt raak. Was Hrustic eerder met Karavaev mee gegaan dan had Mahi Bero op kunnen pakken en was het overtal weg. Hrustic hield vast aan mandekking terwijl Mahi hem verzocht om met de back mee te gaan. Desorganisatie at its finest.

Vitesse lijkt dan de zwakke plek van FC Groningen gevonden te hebben, want op de –overigens bloedmooie- treffer van Tim Matavz na ontstaat elke goal met een voorzet vanaf de rechtervleugel. In verdedigend opzicht botert het totaal niet tussen Django Warmerdam en Ajdin Hrustic. Vanaf de 20^e minuut lijken die twee het helemaal kwijt, en laten ze Matus Bero, Vyacheslav Karavaev en Roy Beerens simpel hun driehoekjes maken. Met Tim Matavz en Bryan Linssen voor de goal, plus wat doorschuivende verdedigers als doelpuntenmaker Jake Clarke-Salter is dat funest geweest voor FC Groningen. Complimenten mogen uitgedeeld worden aan Vitesse en trainer Leonid Slutsky, die deze forse achilleshiel (lees: de volledige linkerkant) tot het uiterste hebben uitgebuit. Laten we hopen dat de scouts van Willem II deze wedstrijd niet gezien hebben, want anders zou het mij niets verbazen als die aanstaande vrijdag met 8 rechtsbuitens gaan proberen Fran Sol topscorer te maken.

Was het dan allemaal de kommer en kwel die de 5-1 uitslag doet vermoeden? Nee. Zoals gezegd stond het tot de 20^e minuut allemaal goed georganiseerd en kwamen de kleine kansen van Vitesse vooral uit vroege voorzetten. FC Groningen had grip op de tegenstander, dat is wel eens anders geweest in uitwedstrijden. Zaak voor de technische staf is nu om er voor te zorgen dat de spelprincipes die in deze eerste 20 minuten wél tot uiting kwamen ook in de ploeg worden geslepen, zodat er niet op momenten als beschreven gewoonweg foute keuzes worden gemaakt.

Concluderend,

Het is makkelijk om de zwakke linkerkant bij Django Warmerdam en Ajdin Hrustic te leggen, hun aandeel was dan groot, maar ook Samir Memisevic en Tom van de Looi gaan in deze situaties niet vrijuit. Laten we hopen dat het een collectieve offday was en tegen Willem II het in ieder geval organisatorisch al beter staat. Want een goede organisatie vormt de basis op een goed draaiend elftal, en met een Mimoun Mahi en een Ritsu Doan in de vorm van zondag kan dat best hele leuke dingen gaan opleveren. De manier waarop Danny Buijs deze twee op papier beste spelers gebruikt is anders dan onder Ernest Faber. Hun aanvallende positionering tussen de as en de vleugel in zorgt er voor dat zij meer ruimte hebben, maar ook niet vast staan geplakt aan de zijlijn. Zij moeten er voor zorgen dat FC Groningen tot scoren komt, want vanuit Jesper Drost gaat het –gebaseerd op zondag- in ieder geval niet komen. Behalve het gebrek aan organisatie speelde Vitesse ook gewoon een uiterst goede wedstrijd en had het ook wel de wind in de rug in de afronding. Goed was het niet, maar om van een crisis te spreken is ook niet aan de orde.