FC Groningen 1-1 Willem II | Een verslag met een opiniërend randje
We kunnen vanavond net zo goed een wedstrijdverslag van alle andere thuiswedstrijden dit seizoen met een paar aanpassingen uploaden. Weer een thuiswedstrijd, weer een voorsprong, en weer aan het einde van de rit met 1 punt staan. Hoe is het toch mogelijk, dat je een wedstrijd redelijk domineert maar het toch voor elkaar krijgt om zodra je een goal scoort (wat volgens voetbalwetten een boost moet zijn) ineens afbraakvoetbal te gaan spelen? Waarom ga je naar achteren lopen? Waarom geef je de tegenstander het gevoel dat er toch wel iets te halen valt? En waarom ga je zodra je de gelijkmaker tegen krijgt ineens weer voetballen? En het is ook niet de eerste keer dit seizoen, en ongetwijfeld ook niet de laatste keer.
Eerste helft
Vergeef me de column-achtige inleiding, dit is onder de streep toch een wedstrijdverslag. FC Groningen begon prima aan de wedstrijd, voetbalde aardig, zeker op het middenveld. De constructie met Van Nieff achterin (Larsen viel tijdens de warming-up alsnog af) verliep best aardig en Willem II had eigenlijk weinig in te brengen. Maar, aanvallend kwam er weinig van Groningse kant. Zowel Sørloth (die wederom erbarmelijk speelde) en Mahi wisten weinig gevaar te stichten aan Tilburgse kant. Met 0-0 gingen beide ploegen aan de thee.
Tweede helft
De tweede helft veranderde in de beginfase weinig aan het wedstrijdbeeld; FC Groningen domineerde nog steeds, maar nu kwam het toch daadwerkelijk tot een goal. Sørloth kreeg de bal -met meer geluk dan wijsheid- mee, speelde (een overigens goed spelende) Tibbling aan, laatstgenoemde zag zijn voorzet tegen een verdediger ketsen maar uit de rebound schoot Jenssen goed en zuiver raak. Lekker, een voorsprong, maar nuchter als wij Groningers zijn was er nog niet veel sprake van euforie. Het is dit seizoen namelijk wel vaker voorgekomen dat FC Groningen op voorsprong kwam in eigen huis en slechts zelden resulteerde dit in een overwinning. Het wedstrijdbeeld in acht nemende wees echter weinig er op dat Willem II een gelijkmaker op het bord zou zetten. Maar toch kwam hij er, welgeteld 4 minuten na de Groningse goal. Obbi Oulare, huurling van Watford (heeft die club 7 miljoen gekost, moet je nagaan) kopte de bal steenhard achter Padt. Het zal toch niet weer, ging er rond de tribune, dat Groningen weer een voorsprong uit handen geeft? Maar er was nog tijd genoeg, een mooi gegeven, maar dan is het wel prettig als je aanvallend wat in de melk te brokkelen hebt. Oussama Idrissi werd ingebracht voor Jesper Drost, opmerkelijk, want van Jesper Drost ging toch echt de meeste dreiging uit deze wedstrijd. Ook het slotoffensief van Groningen mocht niet baten, wederom werd feilloos aangetoond dat op aanvallend gebied Groningen weinig te vertellen heeft. De scout die ooit iets zag in Sørloth moet zich eigenlijk schamen, want wat komt die jongen veel tekort voor dit niveau. 1 meter 95 lang, maar nooit de baas in de lucht, als hij kon koppen was het vanavond makkelijk 7-1 geworden.
Complimenten gaan vandaag naar Tibbling, Drost, Jenssen, Reijnen, Padt, Van Nieff, Davidson en Hiariej, voor die 8 noteren we een voldoende. De rest mag zich wel eens achter de oren krabben. Hierbij moet gezegd worden dat Bacuna een hele wedstrijd geblesseerd heeft rondgelopen, dat kon elke aanwezige zien. Maar kennelijk stelt Faber nog liever een geblesseerde speler op dan dat Maduro speeltijd krijgt, het blijft een rare kwestie. Het seizoen voor FC Groningen is voorbij, het moet degradatie zien te ontlopen, dat zal wel lukken maar voor de rest speelt het voor spek en bonen mee. Laat dat volgende seizoen maar komen!
hebben we je wakker gemaakt?.,..was maar een dolletje, Appie... O ja, voor ik het vergeet: Feyenoord kampioen