De inhaalrace kan beginnen voor FC Groningen

Het waren turbulente weken die achter ons liggen. Zowel voor de supporter als voor de club FC Groningen. De club was naarstig op zoek naar versterkingen en de supporters ongeduldig op wat er komen zou. De tijd tikte door. Afleidingsmaneuvres waren er genoeg. De dood van ene heer Jackson en de daarbij behorende show, de crisis in Den Haag, de vakanties, de handel en wandel bij Madrid, niet te vergeten de escapades van Jan Smit, Sneijder en Yolante, de Sneekweek, het ontslag van de trainer bij onze westerburen, het gedoe over de overschatte 10 miljoen van Honda, de quikstart op De Lange Leegte, de voorbereidingen van de amateurclubs, en gemiddeld elke dag een moord of overval in dit wonderschone land.

transferperiode:

Ja, de transferperiode van afgelopen zomer maakte een hoop los. Clubs die nog snel vlak voor de deadline zich onzeker voelen, pakten links of rechts nog net even een speler mee. De belangen en de stand na vier wedstrijden spelen daarbij vaak een grote rol. FC Groningen heeft verstandig ingekocht. Het lijstje van collegaschrijver Dennis geeft daar een mooi overzicht van. Versterkt op het middenveld en in de voorhoede. Het was noodzakelijk. Vooral het middenveld moest een impuls hebben. Te weinig creativiteit en gebrek aan snelheid brak de club vaak op in de wedstrijden. Straks nog aangevuld met Petter Andersson en in de winter met Sparv wordt de concurrentiestrijd op het middenveld gezonder. Jans heeft straks een keuze. En dat wil een trainer graag keuze's maken. Wij kunnen alleen maar naar boven kijken, niet naar de hemel, maar naar de stand in de eredivisie.

Inhaalrace:

De inhaalrace begint tegen Heerenveen. Een grote supportersschare gaat dan mee. Met auto's en bussen trekken we Friesland in. Ik vindt dat altijd geweldig. Elke keer denken, zo we gaan het flikken vandaag. De wedstrijd tegen Heerenveen en in Heerenveen vorig seizoen was een strijd tot op het gaatje. We eindigden met 9 voetballers, maar mijn hemel wat ging het tekeer. Iedereen, de voetballers, de technische staf en de supporters gingen de strijd aan. Ondanks het verlies ( dat was even slikken ) was het een wedstrijd in de orde van Ajax - Feyenoord ( heel lang geleden ) , Celtic - Glasgow Rangers of Real Madrid - Barcelona. Niet hetzelfde niveau voetbal maar wel met dezelfde beleving.

Beleving van de supporter:

Hoe beleef je een wedstrijd. Dat geldt voor een ieder anders. Sommigen zijn de hele week bezig met de club. Elke dag weer. Het bijhouden wat er dagelijks gebeurd op welke site dan ook, het bekijken van trainingen, altijd met uitwedstrijden mee al zou het naar Timboektoe zijn, het maakt niet uit. De beleving is heel intens. Er wordt van het hart geen moordkuil gemaakt. Het is een onderdeel van je leven geworden.Ondanks Groningse nuchterheid. Het uren wachten op een site of er nog transfernieuws is, is tekenend voor deze beleving. Anderen bekijken het wat rustiger. Ook zij willen maar één ding, het allerbeste voor de club FC Groningen. Een seizoenkaart, en af en toe een uitwedstrijd meepakkend. Maar wel met de intentie dat er meer gebeurd in het leven als bij de club FC Groningen. Dagelijks met de neus op de feiten gedrukt. Een baanverlies, het verlies van mensen om je heen, de politieke onrust, het gedoe in Zuidholland met dat feestje, het grijpt vaak mensen aan. Over dat soort dingen wordt ook gesproken op de tribunes. Gewoon voor of na de wedstrijd.

Sociale binding:

De binding met de club FC Groningen is een belangrijk sociaal aspect en geeft de grenzen aan waar deze mensen graag vertoeven. Het even bij elkaar zijn, even de week doornemen, en de belevenissen vertellen, is onderdeel van die zondagmiddag in de Euroborg. En daarna het weer naast elkaar staan, het toeschreeuwen en het fanatisme voor de club ten toon spreiden. Je lekker voelen met allemaal hetzelfde doel. Dan heb je nog de supporter die af en toe komt. Die wel een seizoenkaart heeft maar je alleen ziet in de wat betere tijden. Die geen binding met de club hebben maar er eigelijk wel wil bijhoren. Die thuis komt en waarvan de vrouw zegt "hoe was het" en als antwoord krijgt "het tuinhekje piept ook behoorlijk".

De chagrijn:

Het is misschien allemaal wat overdreven geschreven. Maar de beleving van suporters is voor iedereen verschillend. Als laatste categorie heb je mensen die nooit naar het stadion komen. Die haast nog nooit hebben gevoeld wat beleving inhoudt bij een voetbalwedstrijd. Die de samenvatting ziet op de TV en de media volgen. En dan jou als supporter een uitgebreide analyse geven wat er fout is gegaan. Vooral wat er fout was vinden deze mensen belangrijk. Zij missen de beleving. Ze missen het gevoel. Ze kijken koud naar de beelden en zappen vrolijk verder naar Goede tijden slechte tijden met de woorden "t was weer helemoal niks".

Wedstrijdbeleving:

Volgende week de uitwedstrijd tegen Heerenveen. Ik zat nog even te denken aan het vorige seizoen, toen twee voetballers van Heerenveen, Dinsdag en Henrique, na afloop van de wedstrijd voor het uitvak van de FC Groningen supporters hun middelvinger omhoog staken en obscene gebaren maakten na hun overwinning. De adrelaline bij deze heren lag op een hoog niveau schijnbaar. Dat heet wedstrijdbeleving zeggen ze.