Djurgårdens IF-FC Groningen (4) - Boerenmacht on Tour
Het internet in Scandinavië was niet zoals het te doen gebruikelijk in Nederland is, vandaar dat we jullie nu pas een schriftelijk beeld kunnen geven van onze ervaringen op de wedstrijddag. Op zondagavond om 23:30 uur vertrokken we vanuit Hamburg om de laatste etappe naar Stockholm af te leggen, een reis die zo'n 14 uur in beslag nam. Afgezien van een gebrek aan beenruimte dat we achterin de bus ervoeren, verliep alles soepel. Op de vijf plaatsen die achterin beschikbaar waren, kwamen twee Duitse 'heren' ons vergezellen, die gezien de eerder op die avond behaalde overwinning op Italië goed gestemd waren. Al snel bleken ook zij voetballiefhebbers te zijn, reden waarom een geanimeerd gesprek ontstond en de reis voorbij was voor we er erg in hadden. Bij Puttgarden hadden we het geluk dat we kort na aankomst al de veerboot konden oprijden, waardoor bijna geen oponthoud ontstond en we zomaar in Malmö aankwamen. De rest van de reis kon ondergetekende nog een paar uurtjes slaap pakken waarop Stockholm om 5:30 uur (i.p.v. 6:00 uur) werd bereikt. Onze bagage in een kluis gedeponeerd en de stad in! Eerst hebben we even rondgekeken, met name langs de rivier Ladugardslandsviken, waarlangs vele mooie gebouwen stonden en direcht langs de rivier veel horecatentjes. Aan de andere zijde van de rivier ligt het koninklijk paleis, een imposant groot gebouw. Het is gelegen in 'de oude stad'. We hebben er ruim een dag kunnen verblijven, maar kunnen zeggen dat we Stockholm kunnen aanbevelen voor een stedentrip. Vervolgens werd het alweer tijd om een maaltijd te nuttigen, waarvoor we O'Leary's uitzochten. Helaas pas vlak voor ons gesprek meldde zich een groep supporters van Djurgárdens IF. Een van hen meldde ons dat de ploeg behoorlijk defensief zou spelen in opdracht van de trainer. Nadat we hen bedankten voor deze en verdere informatie, togen we naar het stadion. We waren behoorlijk geïmponeerd door het volledig ommuurde, oude (1912) Olympisch stadion waarvan de torens dienst doen als dragers voor de schijnwerpers die de arena dienen te verlichten. Na deze indrukken naderde een groep supporters van 'DIF' in optocht het stadion. Bij navraag bleek dat dit gewoonte was voor iedere thuiswedstrijd die de club (in het Olympisch stadion) afwerkt. Of dit hetzelfde gaat bij wedstrijden die in de Tele2 Arena plaatsvinden, werd niet geheel duidelijk, vandaar de haakjes in de vorige zin. Na een programma en shirts te hebben gemachtigd, togen we naar binnen en ook daar was de aanblik van het stadion imposant. Dit werd versterkt door de harde kern van 'DIF', die aan -vanuit onze plaatsen bezien- links aan de -eveneens- lange zijde aanwezig was. En hoe! Ze zongen vrijwel de gehele wedstrijd. Ook aardig was het om te horen dat Simon Tibbling (door de FC overgenomen van hun club) hartstochtelijk werd begroet. Daarnaast was het vuurwerk dat men gebruikte bijzonder aardig om van de andere zijde te bekijken. In tegenstelling tot hetgeen 'onze informant' had gemeld, had 'DIF' wel degelijk aanvallende bedoelingen, reden waarom de oefenwedstrijd -i.t.t. hetgeen we ervan verwachtten- het aanzien meer dan waard was. Over het geheel genomen had 'DIF' meer recht op de winst, maar aanwinst Tom van Weert (door Dick Heuvelman als 'Henk' aangemerkt op Twitter) benutte een uitval van de bezoekers koelbloedig waar hij in een eerder stadium in een 1-op-1-situatie stuitte op de doelman Hampus Nilsson. Man van de wedstrijd was m.i. Sergio Padt die met een aantal prima reddingen de nul hield voor zijn ploeg. Laten we hopen dat er voor 1 september geen rare zaken voorvallen waardoor we hem dienen te gaan missen. Na de wedstrijd zijn we weer richting het centrum gelopen, zijn we daar een koffiebar ingedoken waar we de compleet lege batterijen van onze apparatuur konden laden en zijn we vervolgens doorgelopen naar het station om de bus naar Hamburg te nemen. Onze trip zit er bijna op (we zijn momenteel onderweg van Hamburg naar Groningen) en we hopen dat we jullie iets hebben kunnen meegeven van onze ervaringen.
