Twente beëindigt Groningse winreeks in Euroborg: 1-2
Voor het eerst dit seizoen heeft FC Groningen moeten buigen in de eigen Euroborg. Vanmiddag trok concurrent FC Twente in een spannende wedstrijd aan het langste eind, het werd 1-2. In de eerste helft was het de thuisploeg die over het geheel genomen de meeste grip had op de wedstrijd. Na ruim een half uur spelen zorgde Tim Matavz op subtiele wijze voor de openingstreffer, wat leidde tot een exploderende Euroborg. Niet lang daarna liet onze FC de Tukkers op knullige wijze op gelijke hoogte komen, nadat doelman Luciano onnodig een corner weggaf. FC Groningen speelde erg offensief, maar dit nam in de tweede helft af waardoor de wedstrijd, zeker voor ons, minder leuk werd om te zien. De ploegen waren aan elkaar gewaagd en het was dan ook een spannend middagje. Uiteindelijk zorgde Janko met zijn tweede treffer voor beslissing, en stond onze FC voor het eerst sinds 9 mei 2010 met lege handen op de eigen mat.
Er was vanmiddag veel te halen in onze eigen Euroborg. Het nieuws dat Ajax met 3-0 van de mat was geveegd in Utrecht werd natuurlijk met open armen ontvangen en dit betekende dat we de Amsterdammers weer konden passeren. Tevens zouden we bij een overwinning op gelijke hoogte komen met de Tukkers. Kortom, het ging deze zondagmiddag om dure punten. Pieter Huistra kon beschikken over bijna de volledige selectie, de enige basisklant waar geen gebruik van gemaakt kon worden was Tim Sparv. De Fin moest vandaag zijn laatste wedstrijd schorsing uitzitten. De enige toch wel opvallende keuze van Huistra was de basisplaats van Thomas Enevoldsen, ten koste van Petter Andersson. Voor de rest waren het de gebruikelijke namen die het verschil vandaag mochten gaan maken:
Tadic – Garcia – Enevoldsen
Hiariej – Holla
Stenman – Granqvist – Ivens – Kieftenbeld
Luciano
Omstreeks half drie mocht geluksvogel Jan Wegereef voor het eerst fluiten en zo deze kraker aan de gang brengen. Al snel maakte onze FC duidelijk wat de bedoeling was, er werd hard gevochten en de aanval werd direct gezocht. In de tweede minuut was het eerste grote gevaar al een feit. Nadat Stenman op karakter de bal ontfutselde bij John kon de Zweed de bal simpel breed leggen op Tadic die op zijn beurt alle tijd kreeg voor het geven van een voorzet. Hij leverde dan ook een voorzet van formaat af, zo op het hoofd van de inkomende Enevoldsen, maar zijn kopbal leidde via een Tukker tot een corner.
Vervolgens waren er over en weer wat kleine kansjes te zien, want ook de Tukkers waren vrij snel scherp in dit duel. Beide ploegen kregen vrij veel corners in de eerste helft, dit was te danken aan het vrij snelle aanvallende spel van beide ploegen. Een enkele keer leidde zo’n corner tot wat gevaar, maar over het algemeen werd er maar weinig uit deze situaties gehaald. Er werd veel strijd geleverd wat natuurlijk erg mooi was om te zien, het voetbal was niet altijd even goed maar zolang er gevochten wordt voor elke bal zijn wij al gauw tevreden. Het team stond vrij aardig, alleen Tom Hiariej en Gonzalo Garcia leken niet echt hun middag te hebben. Beide jongens leidden meerdere malen onnodig balverlies waardoor Twente er zomaar uit kon komen. Gelukkig doken er dan altijd weer scherpe teamgenoten op om deze foutjes goed te maken.
Na een mislukt lobje van Denny Landzaat kon FC Groningen een goede aanval opbouwen over de linker kant. Daar kwamen onze jongens er echter even niet doorheen en zodoende werd via Jonas Ivens de andere flank geprobeerd. Hij speelde Thomas Enevoldsen aan die op de rechterkant alle tijd kreeg voor een voorzet op maat. Dat lukte de Deen ook en dankzij een subtiele voetbeweging van Tim Matavz vloog de bal naar de lange hoek, via de binnenkant van de paal in het net! De Euroborg stond te trillen van geluk want dit kon wel eens het begin zijn van een prachtige middag. Maar het was van belang dat de focus nu niet verdween, want Twente kan altijd heel geduldig op jacht gaan naar de gelijkmaker.
Toch waren er kort na de goal direct al wat onnodige kleine foutjes te zien in het spel van Groningen, daarvoor moet je echt waken tegen deze landskampioen. Niet lang na de goal van Matavz kon FC Twente bouwen aan een degelijke aanval, in de 39e minuut. Eindstation was Brama die op de rand van de zestien veel te veel tijd kreeg om op het doel van Luciano af te vuren. Dit deed hij dan ook, al was het schot niet heel gevaarlijk. Toch had onze doelman aardig wat problemen met deze bal, oké er zat een listige stuit in, maar zo’n schotje had onze Braziliaan echt klem moeten hebben. Hij veroorzaakte hierdoor de nodige onrust, omdat Janko alert reageerde. Maar Luciano, zo fanatiek als hij is, wist zijn fout enigszins te herstellen en maakte er een corner van.
Het probleem leek dus opgelost, maar dit bleek anders, want ook de corner leidde tot veel gevaar. Via Landzaat kreeg Brama aan de linkerkant de bal waarna hij een levensgevaarlijke voorzet afleverde. Het leek alsof de bal door een Tukker werd doorgekopt waardoor Douglas de bal in buitenspelpositie voor de voeten van Janko tikte, maar de bal bleek niet aangeraakt te zijn waardoor het spel verder ging en Marc Janko de 1-1 op simpele wijze kon binnentikken. Een knullige goal die hard aankwam, zeker zo vlak voor rust. Danny Holla en Tukker Onyewu kregen nog een gele kaart te incasseren en vervolgens konden de kleedkamers opgezocht worden. De FC ontving een welverdiend applaus, want het toonde karakter in deze eerste helft en daar houden we allemaal van.
De tweede helft kon voor de meegereisde Tukkers niet beter beginnen, want hun aller Theo Janssen kwam in het veld. Menig Tukker gaat al op de knieën bij het horen van zijn naam, dus bij het zien van hun godrocht was hun dag weer helemaal goed. Vrijwel direct na rust was er weer eens een echt grote kans te zien voor onze FC. Het was Dusan Tadic die zijn man goed passeerde en voor kon geven op Matavz. Dit keer was de voetbeweging van de Sloveen echter niet perfect en zijn inzet vloog zodoende over het doel van keeper Mihaylov.
De tweede helft begon wel iets timide, maar dit was na enige tijd ook weer verdwenen, het was gewoon verschrikkelijk spannend. Strijd bleef de basis van het spel van beide ploegen, was Douglas trouwens een aantal keer teveel werd. Tim Matavz bespeelde de centrale verdediger erg goed met zijn karakteristieke drukzetten, Douglas werd hierdoor erg zenuwachtig en gaf zomaar een corner weg. Even later gebeurde precies hetzelfde, maar toen wist de Tukker het toch nog bij een ingooi te houden. Dit was erg mooi om te zien en het publiek haakte daar mooi op in.
Na bijna een kwartier spelen in de tweede helft zagen we weer eens een goede actie over rechts. Enevoldsen ging de combinatie aan met achtereenvolgens Kieftenbeld en Hiariej en creëerde zo een doelpoging voor zichzelf vanaf zestien meter. Zijn schot kwam echter te kort maar leidde nog wel tot een corner. Daarna kreeg Twente toch steeds meer grip op de wedstrijd en drukte het FC Groningen langzaam maar zeker steeds verder achteruit. Het gevaar moest vooral uit corners komen maar de thuisploeg hield hierin meerdere malen knap stand.
Na 71 minuten voetballen voorkwam de goed spelende Kieftenbeld dat Marc Janko zijn tweede van de middag kon binnentikken, na een goede actie van Wisgerhof. Gelukkig lag Maikel bij de tweede paal klaar om de bal van richting te veranderen, want anders wat het voor Janko waarschijnlijk een koud kunstje geweest om zijn ploeg op voorsprong te zetten. Een minuut daarna werd Gonzalo Garcia vervangen door Petter Andersson. Eerder leek de Uruguayaan zich te blesseren bij een ongelukkige actie dus deze wissel was dan ook te verwachten.
Een paar minuten later mocht ook Femi gaan invallen, hij verving Tom Hiariej die net als Garcia niet één van z’n beste wedstrijden speelde. Femi had vast wat meer verwacht van zijn eerste balcontact, hij tastte namelijk volledig mis, het oogde wel meer dan een beetje onhandig. Maar Femi kennende kan hij er (achteraf) wel om lachen. Hij lacht immers vrijwel altijd. In de 79e minuut moest de hulp van verzorger Henk Hagenauw even ingeroepen worden, want de ongelukkig spelende Luciano lag met pijn op de grond. Hij kreeg de bal vol in z’n gezicht na een toch wel gevaarlijke omhaal van Janko in het vijfmetergebied. Van Loo sprong direct de dug-out uit, maar zijn warming-up bleek niet nodig, Luciano kon het duel gewoon uitspelen.
Twee minuten later was Twente weer aan de bal op Groningse helft. Onze defensie leek goed te staan maar invaller Theo Janssen wist weer eens een prima voorzet af te leveren tussen de defensie en Luciano in. Janko, de spits in vorm, had het plannetje begrepen en werkte de bal op knappe wijze achter Luciano. Een erg pijnlijk moment natuurlijk want met nog slechts tien minuten te spelen leken we toch echt voor het eerst dit seizoen tegen een thuisnederlaag op te lopen.
Enkele minuten later legde Wegereef, die vandaag weer erg irritant floot, de bal ook (overigens terecht) nog op de stip nadat Jonas Ivens Luuk de Jong neer had gelegd. Het leek gedaan met onze FC deze middag. Janko ging achter de bal staan, voor zijn derde, we telden ‘m al, maar hij faalde! We leefden nog, dit werden tien minuten alles of niets. Je weet het maar nooit. Huistra bracht een extra aanvaller: Pedersen in plaats van de sterk spelende Holla. Dit kon nog wel eens leuk gaan worden.
Het leverde een geweldig spannende slotfase op, maar de lange ballen kwamen slechts enkele keren goed terecht. Alles ging natuurlijk naar de kopsterke Granqvist, die zich ook alweer in de spits had geposteerd. Er waren nog kansen, voor Petter Andersson en ook voor Matavz, maar hij wilde er niet meer in. Na vier minuten blessuretijd stonden we met lege handen, jawel, in onze eigen Euroborg. De laatste thuisnederlaag dateerde alweer van 9 mei jongstleden, de play-off wedstrijd tegen FC Utrecht (0-2). De laatste competitienederlaag stamde zelfs van bijna een jaar geleden, de 2-3 tegen Feyenoord op 28 februari 2010.
Die reeks is nu dus over, daaraan mogen we weer opnieuw beginnen. Hopelijk gebeurd dat snel, en herpakt de groep zich aanstaande woensdag in Utrecht en een paar tegen later in de derby tegen de Friezen. Nooit de makkelijkste wedstrijden, maar als we naar de stand kijken mogen we toch concluderen dat we ook in deze wedstrijden de keiharde favoriet zijn. Natuurlijk, FC Groningen wordt geen kampioen, dit seizoen in ieder geval niet, maar het zou toch al geweldig zijn als we ons op wat voor manier dan ook direct kunnen plaatsen voor Europees voetbal! Dat is waar we het voor doen, een immens feest op de Grote Markt, of dat nou om een kampioenschap is of ‘alleen’ om Europees, mij maakt het niet uit, het zal allebei gezellig zijn!