In welke categorie bivakkeert de Nederlandse competitie?
De afgelopen twee weken hebben wij kunnen zien hoe het trotse Ajax tot twee keer toe door het Oostenrijkse Salzburg - een club uit een voetbalcompetitie van een land dat wij op voetbalgebied gemakshalve onder de B-categorie scharen - niet alleen verslagen, maar vooral gekleineerd en gedeclasseerd werd. Het was ontluisterend om de zien hoe de Ajacieden op alle onderdelen van het voetbalspel te kijk werden gezet. Schrijnend was het om te moeten constateren hoe het gebrek aan conditie, snelheid en behendigheid van de Amsterdammers, die allemaal over het paard getild zijn, door de spelers van de stad van Mozart afgestraft werden.
Na het debacle vroeg ik mij in stilte af in welke categorie de Nederlandse competitie bivakkeert als de Oostenrijkse competitie tot de B-categorie gerekend wordt. Bevindt onze competitie zich misschien in de C-categorie of wellicht nog iets daaronder? Zijn de clubs uit de Nederlandse competitie over een paar jaar in de voorronden van Europaleague in een verwoed gevecht gewikkeld met clubs uit, pak hem beet, Kazachstan, Azerbeidzjan en uit nog meer van die landen uit het Kaukasusgebied? Het zou best eens kunnen zijn. Zijn wij daarop wel voorbereid?
Het lijkt mij goed aan dat vooruitzicht alvast een gewenningsproces vooraf te laten gaan. Om te beginnen zullen wij onze verwachtingen, die elk jaar bij het begin van een nieuw voetbalseizoen zo hoog gespannen zijn, flink naar beneden moeten bijstellen. Wij zullen met andere ogen naar de spelers moeten kijken die met al hun beperkingen in de donkere afgrond van de Nederlandse competitie rondrennen. We zullen ons moeten realiseren dat de spelers van FC Groningen en de bezoekende club gewogen maar te licht bevonden zijn voor een fatsoenlijke competitie, over een A-land praten wij natuurlijk allang niet meer, in een B-land.
Om te voorkomen wedstrijd na wedstrijd in negativisme te vervallen, zullen wij als FC Groningen -supporters moeten leren de spelers op hun werkelijke waarde te schatten. Wij dienen met kennersblik in te zien dat Botteghin - toch een speler die door het Dagblad van het Noorden regelmatig de hemel in geprezen wordt - een houten klaas is met een belazerde traptechniek en een dito loopmotoriek. Dat Wijnaldum de startsnelheid en de conditie heeft van een buurtconciërge op leeftijd en dat Burnet steeds maar weer zonder enig spoortje van voetbalverstand als een kip zonder kop naar voren stormt, dienen wij niet met afkeurend gefluit te begeleiden. Ook bij een reservespeler als Hiariej, die als een schooljuffrouw loopt te ballen en eigenlijk bij de amateurs in de onderbond een plaats verdient, behoren wij clementie te tonen.
Als wij als FC Groningen – supporters dit allemaal kunnen opbrengen, hoeven wij de nabije voetbaltoekomst niet met angst en beven tegemoet te zien. Wij hebben ons er mentaal op voorbereid. Wij zijn in staat elke wanprestatie, van welk kaliber dan ook, schouderophalend, lijkbleek en met tranen in de ogen te incasseren. Maar verrek, helemaal vergeten, hoe staat het met het vooruitzicht als FC Groningen in de Nederlandse C-competitie waarin alles mogelijk is, de voorronden van de Europaleague haalt. Zijn wij daar wel op voorbereid?
Hoe komen wij dan vanaf Sotsji in Kazachstan of Azerbeidzjan? Met paard en wagen?