Tijd voor creativiteit
De voorzitter van de Uefa, Michel Platini, heeft het licht gezien. Onlangs opperde hij om de witte kaart in het voetbal in te voeren om spelers tijdstraffen op te leggen. Op die manier denkt de Fransman het spelletje ingrijpend te kunnen veranderen en de spirit er weer eens in te krijgen. Ik moet zeggen dat de veranderingen in buitenspel dat inderdaad hebben bewerkstelligd, maar een flinke ingreep is nodig om er eindelijk de swung te introduceren.
Koning Voetbal regeert zeer eentonig vandaag de dag. Het spelletje is te voorspelbaar en de besteding van tijd hoort meer bij het tijdperk van wachtende verveling tijdens een tandartsbezoek, dan bij dat van 4G. Te veel tijd gaat verloren met stilliggende ballen als gevolg van spelerswisselingen, treuzelende spelers, scheidsrechteradministratie en ander publiektreiterend geleuter. Als baas van de Europese voetbalorganisatie mag je dat dan wel eens een keer onder ogen zien en wat meer ballen tonen. Zo'n dik Uefa-salaris kan toch wel wat meer opbrengen. Overigens heeft Platini geen tegenkandidaten bij de volgende verkiezingen, dus blijkbaar is creativiteit dun gezaaid onder voetbalbobo's.
Als toeschouwer van andere sporten zoals hockey en American Football, krijg ik de indruk dat daar meer creatieve geesten rondlopen. De sporten ogen sneller en met name de Amerikaanse profsport laat meer eigentijdse beleving tot haar recht komen. Snelheid, dominantie van coach en taktiek en meer actie in de wedstrijd, maakt dat ik het gevoel krijg dat ik het met een Commodore 64 niet meer bij kan benen. Een gemiddelde voetbalwedstrijd daarentegen kan ik op een schaakbord af.
Binnen de FC gaan ze de huidige coach meer tijd geven, terwijl het publiek eigenlijk de voetbalopeningen van deze 'grootmeester' al zat is. Ondertussen wordt gepredikt dat we geen tijd meer wensen te besteden in deze transferperiode en worden Chery, Botteghin en de Leeuw door anderen losgeweekt. Als dat gebeurt, heeft van de Looi z'n langste tijd gehad.
Naast de witte kaart moet er vanuit de bonden meer gebracht gaan worden. Doellijntechnologie bestaat in het tennis al 20 jaar of zo. Inschieten ipv ingooien, wordt al lang over gepraat, maar het blijft hangen op de bestuurstafel. Grotere doelen, videoscheidsrechter, bij een blessurebehandeling buiten het veld ook de overtreder eruit, time-outs voor specifieke coaching, analyse op de schermen in rust en andere stilstandtijd; de lijst van mogelijkheden vraagt nu eindelijk eens besluitvorming. Ik zou de eerste witte kaart aan Platini willen geven, zodat ie de tijd kan nemen om eens door te pakken.
De technische staf van Grunn moet het binnen de huidige spelregels doen. Bovendien gaan we zondag al weer op voor de tweede competitiehelft. Geen tijd tot creativiteit te verliezen dus.