Tijdloos
Gisteren heb ik waarschijnlijk voor de laatste keer V&D bezocht. De laatste stuiptrekkingen van een vroeger gerenommeerd warenhuis gaven een mistroostig gevoel. Het runnen van een winkel lijkt zo simpel nu je naast dit met vestigingen ook met webwinkels kunt ondersteunen. Zeker voor gevestigde namen als V&D lijkt het een één-tweetje, maar de consument heeft ook deze grote naam inmiddels meedogenloos afgestraft voor haar foute strategieën. Op het moment dat ik dit schrijf is de laatste adem nog niet uitgeblazen, maar het heeft er alle schijn van dat dit elk moment gaat gebeuren.
Binnen de sterk verouderde collectie van boeken vond ik het boekje “Voetbal” van de meester zelf, Johan Cruijff. Een boekje al, of juist pas(!), uit 2012 dat ik bij voorbaat al tijdloos zou willen noemen. Op een simpele wijze wordt verteld dat het spelen van voetbal simpel is. De adviezen om de sport op een nog hoger niveau te tillen zijn zelfs simpel. De voetbalvelden in de zomer openstellen voor de jeugd om het verlies aan trapveldjes in de wijk te compenseren; je moet er maar op komen! Te simpel.
Langzamerhand heeft de klant V&D de rug toegekeerd en dit is met de geleidelijkheid van een straalvliegtuig gebeurt. Voortdurende onvrede over assortiment, uitstraling, service, openingstijden en prijsstelling gaan het concern opbreken. De klant komt alleen nog even schuilen voor de regen of kou in het restaurant van La Place, hetgeen lang de teloorgang van de overige bedrijfsonderdelen heeft weten te verdoezelen.
De supporters van de FC laten als consument van de profsport in de Euroborg ook regelmatig weten waarom het koopgedrag rondom seizoenkaarten, losse kaarten, consumpties in het stadion én merchandise minder vanzelfsprekend is. Al dan niet openlijke kritiek op het beleid van de club, de sportieve aspiraties, een groen-achter-de-oren-coach, het onverwarmde stadion, het moderne voetbal, de kaartverkoop, de toegangsprijs, transfers en vele andere onderwerpen, maken dat bij wedstrijden in het stadion het groen van de lege stoeltjes langzamerhand te veel gaat overheersen. Binnen het stadion wordt zelfs geadverteerd om bezoekers te verleiden tot reizen naar andere stadions in met name Engeland, hetgeen door lagere vliegprijzen ook voor normale supporters een optie geworden is. Alsof je in de V&D de schaarse klanten aanbeveelt om toch vooral maar eens bij de Hema of Bol.com rond te kijken.
In tegenstelling tot de retail is de merkentrouw vooralsnog binnen het profvoetbal wat groter. Niettemin zijn er ontwikkelingen die ook de trouwe supporter zich van de favoriete club doen afwenden. Die moet binnen deze snelle wereld zijn warme gevoel maar eens zien vast te houden! Vroeger was clubliefde simpel en tijdloos; tegenwoordig (vooralsnog) alleen tijdloos. Op dat te onderstrepen ben ik er weer bij in de Euroborg. Tot morgen!