Afscheid van een meubelstuk

Vorige week vrijdag is bekend geworden dat onze teammanager Theo (sigaar) Huizinga afscheid gaat nemen van zijn functie. Dit doet hij aan het einde van het seizoen. Dit is helaas om medische redenen. Huizinga is in 1976 begonnen als teammanager van het eerste elftal. In het seizoen 79/80 kon hij voor het eerst meegenieten van het succes dat FC Groningen heet. In dat seizoen werd de FC namelijk kampioen van de eerste divisie. Dit was het begin van een mooie periode voor de Trots van het Noorden. Zoals iedereen wel weet hebben de Groningers in de 80 jaren vele successen behaald. Dit met als de klap op de vuurpijl de winst tegen Atletico Madrid en de memorable wedstrijden tegen Inter Milan. In eigen huis werd er met 2-0 gewonnen van de Italianen. In Milaan werd er kansloos verloren met 5-1. Net als velen, voelde Huizinga zich zeer bedreigd door de agressieve sfeer rond het veld die over deze wedstrijd zweefde.

1989 
Onder leiding van trainer Hans Westerhof trad onze Trots in 1989 weer aan tegen oude bekende, Atletico Madrid en won opnieuw. Thuis werd het 1-0 en uit was een 2-1 nederlaag voldoende voor plaatsing voor de tweede ronde, Theo ten Caat werd de held in Madrid. In de tweede ronde werd Servette Genève verslagen waarna FC Groningen in de derde rond sneuvelde tegen het veel sterkere VFB Stuttgart onder leiding van trainer Arie Haan. Waardoor het komt, kan uiteraard geen toeval zijn! Onze vele uitwedstrijden in Europa hebben altijd in goede omstandigheden plaatsgevonden. Theo Huizinga was de drijvende kracht achter de diverse vlieg en busreizen, de hotels, de maaltijden en de drankjes. In hetzelfde seizoen werd een nieuw hoogtepunt bereikt door de finale van de Denneappel te bereiken waarin werd verloren van PSV. In 1989 vond ook de zwartgeldaffaire plaats. De FIOD beschuldigde de huidige Euroborg bewoners ervan tussen 1984 en 1988 loonbelasting te hebben ontdoken. Voormalig voorzitter R. de Vries werd veroordeeld tot een straf. Dit was een hele zwarte bladzijde, in het boek van Huizinga en Groningen. Twee jaar later promoveerde FC Groningen weer terug naar de eredivisie.

Jans en Huizinga
Op 22 oktober 2002 volgde Ron Jans de ontslagen Lodeweges op als trainer van FC Groningen. Het huwelijk tussen Huizinga en Jans bleek een hele goede. Samen met Jans heeft de FC meerdere hoogtepunten beleefd. Bij het aantreden van Jans speelde FC Groningen in de eredivisie, maar bungelde het onderaan de ranglijst. Vanaf het seizoen 2004/2005 wist Jans met Groningen de weg naar boven terug te vinden. Tot en met 2005 speelde FC Groningen zijn wedstrijden in het geweldige Oosterparkstadion. In januari 2006 werd de Borg, het nieuwe stadion van FC Groningen, geopend met een testwedstrijd tegen het huidige SC Veendam, deze werd gewonnen door FC Groningen met 5-0. De tweede wedstrijd die in de Euroborg werd gespeeld, was de officiële feestelijke opening tegen aartsrivaal Sport Club us Abe en werd met 2-0 gewonnen. Hetzelfde seizoen (2005/2006) was een hoogtepunt voor de FC. Onze Trots werd vijfde en wist zich te kwalificeren voor de UEFA Cup voor het seizoen 2006/2007. In de UEFA Cup werd FC Groningen gekoppeld aan Partizan Belgrado. Uit werd in Belgrado met 4-2 verloren. Met de return in onze kolkende hel van het Noorden werd vervolgens met 1-0 gewonnen. De 1-0 was niet genoeg voor een vervolg in de groepsfase van de UEFA Cup. Ook in het seizoen er na wist FC Groningen zich te plaatsen voor Europees voetbal maar na twee wedstrijden tegen Fiorentina wist het de groepsfase weer niet te bereiken. Terwijl we in Florence zeker niet de mindere waren tegen de snuivende Mutu en zijn maten.

Laatste trainer voor Huizinga
De laatste trainer waar de manager mee werkt is Pieter Huistra. Onder leiding van de jonge trainer beleefde Groningen, de beste eerste seizoenshelft ooit in de geschiedenis van onze roemrijke club. Na 19 speelronden ging Groningen de winterstop in op een derde plaats met 37 punten. Onder Huistra ontpopte FC Groningen zich als een ploeg die thuis zo goed als onverslaanbaar was. In tien thuiswedstrijden werd er "slechts" één maal gelijk gespeeld. Alle andere wedstrijden werden gewonnen en Groningen stond halverwege het seizoen in de top van de Eredivisie. Huizinga droomde al van FC Barcelona uit, maar na de winterstop volgde echter een negatieve periode waarin een einde kwam aan de goede reeks thuiswedstrijden. Uiteindelijk behaalde onze Trots de finale van de play-offs, deze werd na het uiteindelijk nemen van strafschoppen verloren. In het lopende seizoen heeft de teammanager dus kenbaar gemaakt dat hij gaat stoppen om medische redenen. Hij krijgt hierdoor meer tijd voor onder andere zijn huis in Spanje. Ook kan hij dan rustig zijn eigen tijd gaan indelen. Het verplichte, wil Theo niet meer. Wel zal Theo na dit seizoen nog beschikbaar zijn voor hand- en spandiensten. We moeten dan denken aan sponsoravonden.

De directie van FC Groningen -bij monde van Hans Nijland- is Theo zeer erkentelijk voor de werkzaamheden en de vele verdiensten die hij heeft gehad en nog steeds heeft voor onze club. Uiteraard stelt het bestuur een ieder in de gelegenheid om aan het einde van het seizoen op passende wijze afscheid van Theo Huizinga te nemen.

We hopen op een passend slot met als klap op de vuurpijl EUROPEES VOETBAL!