Terug

Deel deze pagina:

De Stille Kracht: Grafton Holband en 22 jaar FC Groningen

Door 0 reacties

“Wat hebben ze hier veel ziekenhuizen!”, zei de 11-jarige Grafton Holband tegen zijn oma. Hij is net geland op Schiphol. Het is herfst 1975 en na de onafhankelijkheid van Suriname behoort Grafton tot de eerste lichting die de overtocht naar Nederland maakt. Hij reist van Schiphol naar Groningen en komt eerst langs Amsterdam. Hij ziet alleen maar hoge gebouwen. In heel Suriname is het laagbouw, behalve het ziekenhuis.


22 jaar actief voor FC Groningen
Grafton is als speler en jeugdtrainer 22  jaar actief geweest voor FC Groningen. Onlangs heeft FC een waardig afscheid voor Grafton georganiseerd. Zijn activiteiten in het voetbal en specifiek voor FC zijn nooit belicht. Hieronder het verhaal met 2 markeringen in zijn voetballoopbaan. Ook om van te leren.

De jeugdjaren
In Groningen belandt hij in Paddepoel. Via klasgenoten van de lagere school meldt hij zich aan bij Lycurgus. Voetbal was al zijn passie in Suriname, dat deed je op blote voeten. Grafton speelde veel met oudere jongens en had veel vriendjes. Pas later kreeg hij door waarom. Bij Lycurgus wordt hij in D6 geplaatst. Na protest van de ouders van een ander jongetje dat zich iets eerder had aangemeld, wordt hij naar D7 ‘gedegradeerd’. “Ik ben begonnen als keeper. In de eerste wedstrijd werd ik op doel gezet. Bij rust was het 0-0 en zat ik in de kleedkamer te huilen. Wat wil je: ijskoud, korte broek en van die nylon handschoenen”, memoreert Grafton. “In de tweede helft mocht ik voetballen. We wonnen met 7-0, met 7x Grafton als doelpuntenmaker”.

Toen ging het snel via D1, C1, B1, A1 en op zijn 15de al in het eerste van Lycurgus debuteren. Samen met andere debutant Claus Boekweg onderweg naar Heracliden uit (echt waar). “We reden mee met Peter Kram (oud profvoetballer van Heerenveen), die zich als een mentor ontfermde en ons de hele weg vertelde wat ons te wachten stond, hoe we ons moesten gedragen. Bij de eerste de beste beslissing van de scheidsrechter sloeg Kram hem zo neer! Op de terugweg was onze mentor akelig stil”.

Grafton kwam meer in de belangstelling en hij maakte de overstap naar GRC A1, dat destijds vrij hoog speelde. Na het regionale kampioenschap werd in Zeist de landelijke kampioenschappen georganiseerd. Daar hadden zowel Ajax, Feyenoord als PSV interesse in Grafton. Hij sloeg ze allemaal af. Eigenlijk was het niet de vraag of, maar wanneer FC Groningen zich meldde voor Grafton. Dat gebeurde uiteindelijk, maar na een jaar moest hij weer weg. “Ik heb te weinig weerstand gehad in mijn jeugdjaren. Toen ik bij FC Groningen ging trainen kwam ik erachter dat ik nauwelijks gewerkt had aan mijn tekortkomingen. Grafton schoot ze er in de jeugd toch wel in, zo wonnen we de wedstrijden”.

Spelen voor FC Groningen
Na een jaartje Hoogeveen kwam hij in 1989 definitief bij FC Groningen. Het was de toptijd onder Hans Westerhof. Met Milko Djurovski, Hennie Meijer, Jan van Dijk, Edwin Olde Riekerink, Rene Eijkelkamp. Bij zijn debuut viel Grafton in voor de geblesseerde Hennie Meijer, thuis tegen NEC en scoorde de 1-1. Dat was zijn rol in die tijd: de 12de man. Op een gegeven moment vroeg Westerhof of hij niet centraal achterin wilde spelen omdat er op dat moment veel blessures waren. Zo geschiedde en heeft Grafton meer dan 110 wedstrijden in 6 seizoenen bij FC gespeeld. Vooral in de verdediging. “Groot voordeel is je inzicht als oud-aanvaller. Vaak lette ik meer op de speler met de bal dan dat ik mijn man volgde. Ik zocht zelfs oogcontact en dan wist hij dat het geen zin had om de pass te geven. Ik wist ook precies was de spits ging doen, dus dat kwam ook goed van pas”.

Dat FC in die tijd zo goed presteerde, lag volgens Grafton vooral aan de hechtheid van de groep en  een paar spelers met exceptionele kwaliteiten. “Er was een fantastische onderlinge band. Dat de prestaties langzaam minder werden, kwam ook door de hechtheid van de groep. Na een verliespot ben je net iets minder kritisch tegenover elkaar. En iedereen kende zijn plek, dus je wist aan het begin van het seizoen of je bij de basisspelers hoorde of niet. Dat werd in stand gehouden en na een paar jaar is het uitgewerkt”.

Maatschappelijke carrière
In die tijd waren er vooral semi-profs. Ook bij FC Groningen. De club stelde zich actief op om te voorkomen dat iedere oud-speler een sigarenzaak, café of cafetaria begint. Dan is immers de stad snel vol en bovendien heeft iedereen zijn eigen talenten. Grafton heeft met 4 andere spelers een tijdje gewerkt bij de NVG, als verzekeringsagent. Die onderdeel van AEGON dacht op die manier een leuk zakelijk verband tussen sponsoring en de eigen producten en diensten te leggen. Grafton ging daarnaast in zijn voetbaltijd studeren aan de Hanzehogeschool: HEAO-MER.

Naarmate de jaren verstreken, kreeg Grafton last van de lies. Niet heel erg, wel pijnlijk. “Dan kreeg ik een oranje pilletje van de clubdokter en was de pijn weg. Zo heb ik best lang gevoetbald. En kon ik blijven trainen en voetballen, want ik was nooit geblesseerd. Sommige spelers misten bewust weleens een training maar als de wedstrijddag naderde waren ze weer terug. Net op tijd fit natuurlijk. Ze adviseerden mij om hetzelfde te doen, af en toe een rustmoment is echt goed voor je”. Dat oranje pilletje bleek IBUPROFEN te zijn, een ontstekingsremmer en pijnstiller. Uiteindelijk is Grafton aan het begin van seizoen 94-95 medisch onderzocht en bleek hij last te hebben van kraakbeenslijtage aan de heup. Stoppen met profvoetbal, was het medisch oordeel. Grafton bleef tot het end van het seizoen doortrainen, maakte zijn studie af en kreeg een baan bij de Gemeente Groningen, dienst RO/EZ. Aan het eind van het seizoen 94-95 vroeg FC aan Grafton of hij jeugdtrainer wilde worden. Hij was al 29, het medische oordeel was geveld en hij zei ja. En zo heeft zijn fysieke gesteldheid abrupt een einde gemaakt aan zijn voetbalcarrière en is hij gelijk het trainersvak ingerold.

Werken bij RO/EZ en jeugdtrainer bij FC Groningen
Grafton ging bezig met de benodigde diploma’s, hij is gegaan tot Oefenmeester II. Vanaf 1994 tot 2011 is Grafton jeugdtrainer geweest. Zijn werkdag begint om half 8 op RO/EZ, tot 16 uur. Om 17 uur begint de training, iedere dag behalve woensdag. Zaterdag voetballen en ’s avonds wel eens vergaderen. En dat 16 jaar lang. Werkweken van 60 uren. Hij heeft alle teams getraind, vele voetballers zien groeien en zien mislukken. De degradatie meegemaakt, met als voordeel dat er vol op de eigen jeugd werd ingezet. “Ook nu zie je weer een aantal spelers doorbreken, zoals Danny Holla, Leonard Bacuna en Tom Hiariej. En in het verleden zijn er ook genoeg bij het eerste gekomen. De scouting en de jeugdopleiding professionaliseert wereldwijd. FC Groningen zal ook mee moeten in die ontwikkeling. Sommige clubs scouten al in het buitenland en op steeds jongere leeftijd”. De KNVB heeft enige tijd geleden besloten om 14 RVO’s op te richten. FC Groningen is er een van, samen met Cambuur Leeuwarden. Dit stelt steeds hogere eisen aan de faciliteiten en de jeugdtrainers. Iedereen moet Oefenmeester I hebben en het liefst fulltime bezig met het vak van jeugdtrainer. Dit stelde parttimer Grafton voor de vraag of hij in zijn schaarse vrije tijd deze cursus ging doen. Grafton heeft 4 kinderen en een partner, wil zelf ook nog wel eens sporten. En zo kwam het dat alweer een ontwikkeling in zijn voetballeven zorgde voor een belangrijk besluit van Grafton: stoppen met jeugd trainen. “De eerste week was ik zelfs moe, terwijl ik al om 16 uur vrij was. Gelukkig is dat snel gewend. Ik ben heel blij met mijn eigen besluit. En het geeft FC Groningen de ruimte om een fulltime jeugd trainer in te zetten. Dat is goed voor de ontwikkeling van de jeugdopleiding”.

Grafton heeft naast 6 jaar voetballen voor FC Groningen, positief bijgedragen aan de ontwikkeling van vele jeugdige talenten. Van Sander van Gessel, via Arjen Robben tot aan Sergio van Dijk. Niet in de spotlights, niet in de schijnwerpers. Daarom de stille kracht.{jcomments on}

Reacties:
U moet eerst inloggen of registreren om een reactie te plaatsen!