Groen wit hart
De trend is al een aantal jaren gaande, maar de laatste weken valt het pas echt op: de FC richt zich bij het invullen van vacatures steeds meer op oud-spelers. Dus doet Groningen wat JC graag zou willen doen in Amsterdam: op de technische posities veel werken met oud-spelers. Alleen gaat het bij onze FC zonder morren. Dat komt omdat de bewindvoerders bij Grunn het doen op posities waar dat logisch is. En daarom is er ook maar één stroming: de hele club zit in het ‘kamp Nijland’.
Begin deze maand werd Bas Roorda benoemd tot teammanager en momenteel wordt oud-Groningenspeler Antoine van der Linden genoemd als scout. Voor beide functies is door de club in ieder geval nadrukkelijk gezocht naar iemand met een achtergrond bij de FC. Een groen-wit hart is dus een pré bij een benoeming voor een technische functie. En het is mooi om te zien dat oud-spelers ook bereid zijn om bij de FC aan de slag te gaan. Want clubs waar oud-spelers graag terugkeren, moeten wel clubs zijn waar een prettige werksfeer hangt. Het zegt veel dat ook buitenlandse spelers als Dejan Curovic(scouting) en Hugo Alves Velame(spelersbegeleiding, coaching) nog betrokken zijn bij de club. Ook bij de jeugd lopen veel oud-spelers rond. En, niet te vergeten, ook hoofdtrainer Pieter Huistra en zijn assistent Erwin van de Looi hebben een geschiedenis als FC-speler.
Ik vind het mooi dat er veel oud-spelers betrokken zijn bij de club. Zij kunnen de ‘clubcultuur’ bewaken. Bovendien werken mensen met hart voor de club misschien net wat harder dan mensen die vanuit een heel andere organisatie binnenkomen. Met name het bewaken van die clubcultuur is belangrijk. Clubcultuur is altijd een beetje een vaag begrip, maar volgens mij komt het erop neer dat je als werknemer moet weten hoe Groningers in elkaar zitten en wat de normen en waarden zijn bij de club. En dan ga ik er vanuit dat de club de huidige cultuur, ondanks de grote ambities, wil behouden. Een plezierige werksfeer die past bij de club, hoeft ambities immers niet in de weg te staan.
Hans Nijland en consorten hebben zich duidelijk voorgenomen om veel clubmensen in de organisatie op te nemen. En ze gaan ook consequent door met het aantrekken van mensen die de club en de cultuur kennen. Ook de laatste twee hoofdtrainers zijn wat mij betreft een duidelijk voorbeeld: Ron Jans en Pieter Huistra zijn trainers met een FC-achtergrond. Daarnaast zijn het nette, maar bevlogen trainers die weten hoe de sfeer is bij de club.Aan Ron Jans zie je dat je bij een nieuwe club toch weer een andere werkwijze hebt en dat het even kan duren voordat club en trainer op één lijn zitten. Dat zal ook zo zijn bij iemand die een tijd is weggeweest bij de club (zoals Huistra), maar de aanpassing gaat dan toch vlotter. Ik ben benieuwd of de Groningen ook bij een vertrek van Huistra de verleiding van het aantrekken van ‘een grote naam’ kan weerstaan en bij het aanstellen van een trainer kijkt naar de binding van de nieuwe coach met de FC.
Het geeft mij als supporter een goed gevoel om gezichten uit het verleden terug te zien in een andere functie. Al moet de club wel waken voor het inzetten van teveel oud-spelers. Want het risico is dat oud-spelers op posities terecht komen die ze boven de pet groeien. En daar heeft niemand wat aan. Gelukkig wordt er bij Groningen voor de hogere managementfuncties gekeken naar mensen die goed functioneren binnen de club(kijk naar de benoemingen van Marc-Jan Oldenbandringh en Robbert Klaver), maar niet per sé naar oud-spelers. Dat lijkt me heel verstandig. Een technische functie is heel wat anders dan een managementfunctie en Groningen lijkt dat goed te beseffen.
Soms is een column een aanklacht, maar in dit geval is mijn column bedoeld als een aanmoediging voor de club om op deze weg door te gaan. Juist omdat de club grote ambities heeft, bestaat de kans dat er meer gekeken wordt naar status dan naar karakter en clubliefde. Gelukkig lijkt ook iedereen binnen de club te beseffen dat de gestage lijn omhoog maar op één manier kan worden ingezet. En dat is door het huidige beleid vol te houden en oud-spelers een belangrijke rol te laten spelen in de organisatie van de club. De neuzen staan bij onze club gelukkig wél dezelfde kant op, voor zover ik weet zit iedereen in het ‘kamp-Nijland’. Hij vormt met de staf en het nieuwe management team het groen-witte hart van de club.