Groningen overklast ADO maar blijft genadig: 3-0

FC Groningen heeft vanmiddag in een zeiknatte Euroborg ADO Den Haag op alle fronten afgetroefd. Na een 2-0 ruststand liep de trotse eredivisiekoploper uit naar een soevereine 3-0 overwinning. De doelpunten werden gemaakt door Petter Andersson, weergaloos spelend vanmiddag, Evgeniy Levchenko en Marcus Berg. Op naar Ajax! (of $ilva dan wederom in eigen doel schiet? )

Eens te meer bleek dat supporters van FC Groningen echte die-hards zijn en zich nooit laten afschrikken door bizar vroege aanvangstijdstippen of weertypes waarbij het geen minuut droog blijft. Beide fenomenen deden zich vandaag voor: de wedstrijd begon om half één en het heeft ononderbroken geregend maar met een slordige 21.500 toeschouwers was de Groene Hel weer heerlijk volgelopen.

De eerste helft begon enerverend. Vanaf het eerste fluitsignaal van scheidsrechter Wegereef (prima partij gefloten!) was met name duidelijk dat Petter Andersson weer met een ongelofelijke hoeveelheid adrenaline aan de wedstrijd was begonnen. Hij ging voor elke bal, is niet af te stoppen als hij eenmaal aan de bal is en elke actie van hem sticht steevast gevaar.

Aan het begin had de FC zich hierdoor al een aantal kansen weten te creëren, zo teisterde Marcus Berg het houtwerk, en na 11 minuten stond de Euroborg al in vuur en vlam toen Petter Andersson raak kopte uit een voorzet op maat van Koen van de Laak: 1-0. Koen speelde sowieso een puike wedstrijd. Vocht als een leeuw, kwam onvermoeibaar op over rechts en knapte veel werk op.

De FC bleef bewijzen dat het vanmiddag niets aan het toeval wilde overlaten en op 18 oktober als koploper naar Amsterdam wil afreizen. De verdediging stond als een huis en gaf niets weg vanmiddag. Beide backs, Sepp de Roover en Frederik Stenman, imponeerden met zowel oerdegelijk en zeer goed verdedigingswerk als ook met frivool opkomen als de kansen zich hiervoor aandienden.Sankoh strooide met mooie verre passes, verslikte zich af en toe maar daaruit vloeide geen bloed, en Granqvist heerste als vanouds als een vorst achterin.

De 2-0 kon niet uitblijven en kon dan ook na 25 minuten begroet worden: Levchenko knopte prachtig raak uit een voorzet van Sepp de Roover die dit keer niet wilde testen of de muur zou opspringen of niet. Dit was het beste bewijs aan Ron Jans en zijn mannen om te laten zien dat de wederom goed spelende Levchenko, inmiddels vaste waarde in het nationale team van zijn land Oekraïne, de wedstrijd gewoon kon uitspelen. Even daarvoor liep hij nl. te trekkebenen en Danny Holla was zich al aan het warmlopen, voorzover een mens natuurlijk warm wordt van ploegen door een moeras in de stortregen (het veld was redelijk goed bespeelbaar maar wonderlijk genoeg begon er meteen achter de lijnen een soort drijfzand).

FC Groningen haalde ogenschijnlijk moeiteloos de rust met de 2-0 voorsprong. Het lijkt allemaal zo gewoon maar hoe vaak kunnen we een voorsprong zo soepel naar huis brengen, vanmiddag nota bene tegen de nummer 5 van de eredivisie? ADO liet vanmiddag trouwens geen moment zien recht te hebben op die hoge klassering, het spel van de Hagenezen was van een erbarmelijk niveau. Het pleit wel voor de ploeg dat het de intentie had naar voren te spelen, dit hoeven we bv. van onze volgende tegenstander thuis (Sparta) zeker niet te verwachten.

In de rust zette onze algemeen directeur Hans Nijland het vrijwilligersechtpaar Bloem nog even in het (fictieve) zonnetje. De oer-Grunnegers zijn al jaren en jaren actief voor de FC, hebben als steward fantastisch werk geleverd en de club heeft dit beloond met voor beiden een seizoenskaart voor het leven. Beide geluksvogels bedankten in prachtig Grunnings club en supporters en wij bedankten hen.

(Hoe Jeroen Bansberg, teamgenoot van enthousiast Boerenmacht.nl-lid stehnman1, het er bij het penaltyschieten in de rust heeft afgebracht is mij vooralsnog onbekend, ik werd op dat moment op de omloop met gloeiend hete koffie in m'n handen zowat geplet in de mensenmassa.)

De tweede helft begon met een van de kant van FC Groningen hoogstaande fase. De ene na de andere prachtige aanval wervelde over de zompige grasmat maar door een wonder bleef de stand 2-0. Luciano had weinig te doen maar wat hij moest doen deed hij met verve. Zo sprong hij in de eerste helft als een tijger voor de bal uit één van de spaarzame counters van ADO en hij redde heldhaftig.

De FC kon het hoge tempo logischerwijs niet volhouden. Het vreet natuurlijk ook energie om een tegenstander onder druk te willen houden onder deze omstandigheden. Petter Andersson had geen enkele moeite om zijn immense tempo te handhaven, de man heeft een conditie als een paard en moet deze omstandigheden ongetwijfeld bij Hammarby geregeld hebben meegemaakt. Hij zwoegde over het veld, nam links en rechts de corners en is een enorme aanwinst voor FC Groningen.

Punt van zorg is wel de blessure van Ajilore. Net nu hij leek te begrijpen wat er van hem wordt verwacht - soberder spelen, ballen afpakken en gaatjes dichtlopen zonder geforceerde geldingsdrang -ging het toch mis. Hij verspeelde de bal, maar in plaats van dit te accepteren en terug te lopen naar achteren joeg hij door, uit pure goede wil om zijn spaarzame balverlies goed te maken, zette aan en blesseerde zich. Het leek op een vervelende voetblessure. Hopelijk zijn we hem niet te lang kwijt maar bij voetblessures weet je het nooit, kijk maar naar Paul Matthijs en nu Martijn Meerdink.

Danny Holla was zijn logische vervanger en hij deed het prima. Hij stond vijf minuten in het veld en de supporters hadden weer genoeg reden om te juichen, Marcus Berg had de 3-0 nl. in het net geschoten. Het leek een beetje lucky zoals de bal het doel inging (volley via de knie?) maar bij Marcus weet je het natuurlijk nooit!

Berg kreeg meteen een publiekswissel en dat was aan de supporters wel besteed, ze gingen massaal omhoog en gaven Marcus een staande ovatie. De gretige Berry Powel kwam erin en ook hij werd luid toegezongen.

Tenslotte kwam Garcia nog in de ploeg voor de moegestreden Goran Lovre maar na deze wissels was de schwung er wel een beetje uit. Van Garcia werden we ook nog niet heel vrolijk, begon met een aantal te zachte balletjes maar kreeg later wel een dot van een kans op de 4-0 maar hij miste helaas.

Het bleef bij 3-0 en we hebben nu, als koploper met 13 punten uit 5 wedstrijden en een doelsaldo van 13 voor en 2 tegen!, twee weken de tijd om de puntjes op de i te zetten zodat we op zaterdagavond 18 oktober kunnen gaan stunten in de Arena, als een Groninger zege daar na de eerste vijf wedstrijden nog een stunt genoemd mag worden. Koopt iedereen nog even snel een kaartje voor deze op voorhand memorabele uitwedstrijd?

Na drie minuten blessuretijd zat de wedstrijd erop en de spelers gingen net als tegen Feyenoord languit voor de Noord Curve die hun helden weer fantastisch toejuichte vanmiddag.

Ook Ron Jans was na afloop dik tevreden en bliktvooruit op 020-uit: "We hebben ons vandaag een waardig koploper getoond. Ik kan mijn ploeg alleen verwijten dat het niet eerder beslist was. Na vijf wedstrijden zijn wij de terechte koploper. Ik ben benieuwd hoewe het daar gaan doen." En ook ADO-trainer Wetzel toonde zich sportief en realist: "Als je kansloos met 3-0 verliest is het altijd heel makkelijk om te vertellen hoe goed de tegenstander was. Maar nu kan ik dat gerust doen. Groningen was van een heel hoog niveau. Het was kerels tegen jongens.”

Er waren weer talloze momenten vanmiddag om te genieten! En ik blijf het zeggen: onze ploeg heeft nog steeds niet in alle opzichten laten zien waartoe het in staat is. We beleven een legendarisch seizoen!

Forza Grunn!