Herinneringen aan de FC: het afscheid van Erwin Koeman

Zoals jullie hebben kunnen lezen, staat de komende week in het teken van het 40-jarig jubileum van onze trots. Iedereen kan ons deze week zijn of haar meest speciale herinnering van de club mailen, om deze te delen met alle andere bezoekers van onze site. Kijk voor meer informatie over deze themaweek hier. Als opening van deze bijzondere week, wil ik graag één van mijn bijzonderste herinneringen aan onze club met jullie delen. De dagen hierna zijn jullie zelf aan de beurt!

In 40 jaar FC Groningen hebben we als supporters hoogte- en dieptepunten meegemaakt. Het blijft natuurlijk het mooiste om de goede herinneringen terug te halen, maar als je een club als Groningen supportert horen minder mooie momenten er ook bij. Zo herinner ik me de allerlaatste thuiswedstrijd van Erwin Koeman in het Oosterpark. Een grootheid van de club nam afscheid in misère, voor een handjevol toeschouwers.

Het was een raar seizoen, het seizoen 1997/1998. De FC begon met vier wedstrijden in de Intertoto. Het toernooi waar toen eigenlijk geen club aan mee wilde doen, maar waar de Nederlandse clubs tegenwoordig tot eind mei in de play-offs voor strijden omdat het tegenwoordig ‘voorronde Europa League’ heet. De vierde ronde van de Intertoto, tegen het Franse Montpellier, betekende het einde van het Europese seizoen van de FC.

Daarna begon de competitie. En dat ging helemaal niet slecht. De FC won de eerste twee thuiswedstrijden dik, met 3-0 van Volendam en 4-0 van NEC. Toch zakte het team, vooral na de winterstop, behoorlijk ver terug. Niet in de laatste plaats door de grote hoeveelheid rode kaarten van spelers als Atteveld en Magno. Zij kregen er beide maar liefst drie stuks dat seizoen, een record dat pas dit seizoen is geëvenaard door de vriend van Kevin Blom, Arjan Swinkels.

In ieder geval zakte de ploeg, met routinier Erwin Koeman, steeds verder weg. Dit resulteerde in deelname aan de nacompetitie, die destijds nog in een poulesysteem werd gespeeld. In de poule van het aangeslagen Groningen speelden destijds FC Den Bosch, Cambuur Leeuwarden en FC Zwolle. Na een gelijkspel bij Zwolle volgde een thuisnederlaag tegen FC Den Bosch. Dus moest de dubbele confrontatie met Cambuur zorgen voor de broodnodige punten.

Helaas kwam Groningen ‘thuis’ (de wedstrijd mocht niet in eigen stadion gespeeld worden. Als ik me goed herinner vanwege ongeregeldheden met supporters in de wedstrijd bij FC Zwolle) niet verder dan 1-1 (voor de liefhebbers, hier zijn nog beelden terug te vinden van die wedstrijd). Nadat Groningen ook de wedstrijd bij Cambuur verloor, was het doek gevallen.

En dus was de thuiswedstrijd tegen Zwolle nog slechts een formaliteit. Het teleurgestelde publiek liet het dan ook behoorlijk afweten. Het Oosterpark was nog nooit zo leeg als die middag. Ik was er wel, al was dat eigenlijk alleen nog om afscheid van Erwin Koeman te nemen.

Tot overmaat van ramp werd die laatste thuiswedstrijd, tegen Zwolle, ook nog verloren: 1-3. Een enigszins beschaamde Erwin Koeman kreeg van Jan van Dijk kort voor tijd een publiekswissel. Het was zijn laatste officiële thuiswedstrijd in het betaalde voetbal. Hij werd vervangen door Leonardo dos Santos en maakte toch nog een soort van ereronde. Onderweg gaf hij zijn schoenen, shirt, sokken en scheenbeschermers weg aan een aantal trouwe fans.

Als supporter voelde ik me op dat moment echt slecht. Ik had de degradatie nog maar nauwelijks verwerkt en als je dan één van de grootste iconen van de FC afscheid ziet nemen in een leeg stadion tegen FC Zwolle, doet dat pijn. Je klapt wel, maar van harte gaat het niet. Erwin Koeman, Europees kampioen en Europacupwinnaar, had een afscheid verdiend in een kolkend Oosterpark en met een staande ovatie van duizenden supporters van het veld moeten gaan. Nu was het een trieste gebeurtenis. Ik schaamde me een beetje tegenover Erwin, ook al was het natuurlijk niet de schuld van mij als fan dat de ploeg zo was weggezakt. Het was gewoon een  dramatisch seizoen voor de FC.

Een hele schrale troost: de allerlaatste wedstrijd in zijn carrière, uit bij Den Bosch, werd gewonnen met 1-4. Na die overwinning is hij in het zuiden des lands gebleven. Kennelijk beviel het hem daar dusdanig goed dat hij daar toen is blijven hangen en aan een trainerscarrière is begonnen bij PSV. Komend seizoen kunnen we Erwin in ieder geval ‘aan het werk’ zien in Euroborg, als trainer van FC Utrecht. Uiteraard mag hij dan wél treurend en als verliezer van het veld stappen. Maar laten we wel hopen dat iconen van de FC die hun loopbaan bij Groningen willen afsluiten, op een mooiere manier afscheid kunnen nemen van het thuispubliek dan Erwin Koeman. Helden verdienen een mooi afscheid. {jcomments on}