Herinneringen aan de FC: Renze de Vries

Vandaag bestaat FC Groningen 40 jaar! Al de hele week hebben we aandacht besteed aan dit mooie jubileum en vandaag sluiten we de themaweek af met de laatste herinnering. Mijn gedachten gaan terug naar een - in mijn ogen - groot persoon in de geschiedenis van onze club, oud-voorzitter Renze de Vries. Bijna in de vergetelheid geraakt, door velen verguisd, door anderen bewonderd.

Ruim tachtig jaar is hij nu. Het lijkt erop dat je tegenwoordig steeds minder supporters terugvindt, die met mij positief durven terug te kijken op zijn periode bij de FC. Het heeft er alle schijn dat er een taboesfeer is ontstaan rondom deze markante persoonlijkheid, die ons zoveel heeft gebracht!

Onder zijn leiding ontdeed de FC zich definitief van het imago ‘suffig provincieclubje’. FC Groningen zou gaan uitgroeien tot een ambitieuze nationale subtopper met Europese trekjes. Een roemloze aftocht was (na bijna vijftien jaar) zijn deel. Terugkijkend en zoekend naar de vraag - zou hij niet een beter afscheid hebben verdiend?

Eerste Divisie
In 1974 degradeerde onze trots naar de Eerste Divisie. Ron Groenewoud was trainer. In 1975 werd Renze de Vries, (een succesvol varkenshandelaar uit Roden) de nieuwe voorzitter. Hij stond bekend om zijn boerenslimheid en zakelijke doortastendheid. Zijn kennis en manier van zaken doen zouden goed van pas komen, hoe het aan lager wal geraakte Grunn zowel op sportief als financieel gebied weer gezond kon worden gemaakt. En Renze, op en top Noorderling had grote plannen met de FC. Hij wist wat voor impact de club kon hebben in relatie tot de stad en ommeland.

Weg der geleidelijkheid
Het elftal moest op de schop. Er werd gezocht naar talentvolle jonge spelers. Zo werd de jonge middenvelder Jan van Dijk aangetrokken. Na een paar trainerswisselingen binnen twee jaar (Anton Goedhart en Jan Notermans) bracht Renze ons in 1977 Theo Verlangen. Met de komst van deze sympathieke Hagenees werd de weg omhoog definitief ingeslagen. De ploeg eindigde in het seizoen 77-78 als zesde en het jaar daarop als tweede. Het spelersmateriaal en wat een coach met de speelstijl voor ogen had, vielen als puzzel stukjes in elkaar. De supporters waren enthousiast.

FC Groningen werd een geoliede voetbalmachine. Ook nu betrap ik mezelf wel eens op de gedachte, dat in de tijd toen Theo trainer was, ons meest attractieve voetbal werd gespeeld. De opbouw, de één tweetjes, de driehoekjes, de variatie wat te doen bij balverlies naar balbezit; smullen! Theo verwierf al snel de bijnaam Theo de Topper. Bekende spelers waren destijds Azing Griever, Walter Waalderbos, Karel Hiddink (ja echt waar - de broer van Guus), Henk Veldmate, Jan van Dijk en natuurlijk Peter Houtman.

Promotie
Vele bezoekers hadden naast de hondstrouwe supporters ondertussen massaal de weg weer terug gevonden naar het stadion. Op 15 mei 1980 promoveerde de FC als kampioen rechtstreeks terug naar de Eredivisie. Eindelijk! Na zes jaar, feest op de Grote Markt en Renze glom van oor tot oor! Zijn eerste missie was voltooid, hij was de grondlegger van dit succes. Zijn organisatie stond. Het seizoen 80-81 zou een zwaarbevochten jaar van lijfsbehoud worden en Ronald Koeman maakte zijn debuut in de hoofdmacht. De ploeg eindigde als vijftiende. Het jaar daarop werd een knappe zevende plaats bereikt.

Europees
In het seizoen 1982-1983 zou de FC zelfs als vijfde eindigen. Erwin en Ronald Koeman speelden dat jaar samen. Er zou voor het eerst in de clubhistorie Europees voetbal worden gespeeld. Daarmee was de tweede hoofddoelstelling voor Renze werkelijkheid geworden. Han Berger werd de opvolger van Theo.

Verdediger Adri van Tiggelen werd overgenomen van Sparta, terwijl Ronald Koeman naar Ajax vertrok. Renze de Vries maakte een verre trip naar Maleisië en verraste ons met Fandi Ahmad, ‘de parel van het verre Oosten’. De hele dag had hij voor het huis van Fandi in de bosjes gelegen en 's avonds nadat alle delegaties van belangstellende clubs langs waren geweest sloeg hij toe.

Het was ook vanaf dat jaar (voor zover mij bekend) dat alle spelers een full prof status kregen. Atletico Madrid en Inter Milaan kwamen op bezoek in het Oosterpark. We weten allemaal wat voor geweldige wedstrijden dat zijn geweest. Een nieuwe mijlpaal was bereikt en Renze kon niet meer stuk. Eindnotering seizoen 83-84: plaats zeven.

Subtop
De jaren die volgden lieten een constant beeld zien. FC Groningen bleek een stabiele subtopper. Renze de Vries verwierf als voorzitter van FC Groningen steeds meer landelijke bekendheid.  Met de bekende spelersnamen Paul Mason, Adri van Tiggelen, Johan Neeskens, Jos Roossien, Jan van Dijk, Bud Brocken, Rob McDonald en Johan de Kock, werd de Trots van het Noorden vijfde.

Achter de lange zijde verrees een nieuwe Zuid tribune die later de Tonny van Leeuwen tribune zou worden genoemd. De financiering, Renze de Vries had de 25 jaar kaart geïntroduceerd. Seizoen 85-86, plaats vier en weer Europa in! Coach Han Berger stapte na de wedstrijd meteen op en tekende bij AZ. De Utrechtenaar kon er niet mee leven dat onze voorzitter een voetbalmanager boven hem zou aanstellen met een hoofdtrainers diploma.

Trainer Rob Jacobs werd zijn opvolger. Hij trok René Eijkelkamp aan, ‘de blonde Socrates’. Tevens maakten we kennis met de Brit Gary Brooke, de man met de fenomenale traptechniek uit de jaren 50. Volgens de Kralingse coach had zijn FC de status bereikt van een "wereldelftal".

Tijdens de tweede Europese campagne ontmoetten we het Ierse Galway United, het Zwitserse Xamax Neuchatel en strandden we op het Portugese Victoria Guimaraes. Rob Jacobs kon nationaal geen potten breken met het team. Ook de achterban begon te morren. Groningen eindigde teleurstellend op een dertiende plaats en dat met een wereldelftal....   

Ook kwam er op de Noordzijde een nieuwe hoofdtribune. Weer flikte de Vries het om de accommodatie in het Oosterpark te verbeteren. Na een mislukt avontuur met Rob Jacobs (zijn dug-out ging in september 1987 in vlammen op) zouden uiteindelijk Martin Koeman en Henk van Brussel de honneurs tijdens dat seizoen waar gaan nemen. Het team eindigde op de elfde plaats en plaatste zich via de nacompetitie wederom voor het Europese toernooi.

Hans Westerhof werd gestrikt als de nieuwe trainer, we hebben dan het voetbaljaar 1988 – 1989 bereikt. En weer werd Atletico Madrid verslagen, het Zwitsere Servette Geneve werd aan de zegekar gebonden, om te stranden in de achtstefinales tegen VFB Stuttgart. Ook de finale van de KNVB beker werd in dat seizoen bereikt. FC Groningen eindigde op een zesde plaats en mocht weer Europa in!

Januari 1989
De FIOD kwam een inval doen in het Oosterpark. De boekhouding werd in beslag genomen. Er bleek voor vijf miljoen gulden te zijn gefraudeerd. De volgende werkwijze kwam aan het licht: als een speler was verkocht werd het transfergeld overgemaakt op de bankrekening van Dhr. De Vries. Hij stortte gedeeltelijk het geld naar de clubkas en het andere deel gebruikte hij om (zwart) nieuwe spelers aan te trekken. Zelfs vergoedingen voor reis en bestuurskosten die De Vries van FC Groningen ontving, gebruikte hij om nieuwe spelers tekengeld te geven. De Roner zou veroordeeld worden en nooit meer terugkeren als voorzitter.

De club kwam in financieel zwaar weer en moest vrezen voor een faillissement. Uiteindelijk werd er 400.000 gulden terugbetaald aan de belastingdienst. "Klokkenluider" Johan Derksen, die de zaak aan het rollen had gebracht, kreeg als beloning voor zijn ‘gouden tip’ het hele inside verhaal over de fraude kwestie en plaatste hijgerig zijn column in de VI. Hij zou een aantal jaren later in het TV programma "Profiel" zijn excuses hebben gemaakt, met de boodschap dat hij nimmer had voorzien dat de reputaties van Renze de Vries, Wubbo de Boer en Siebe Van Der Pruik zo beschadigd konden raken.

Conclusies
Vandaag de dag denk ik terug aan onder meer dat spandoek in het Oosterpark met de boodschap "Bedankt dat jij ons zo verneukt hebt Renze." Misschien dat vele lezers op de site nog steeds deze mening delen.

Ik zal ook nooit goedpraten dat onze oud-voorzitter heeft gesjoemeld met tekengelden om spelers hier naartoe te lokken. Maar - feit is - alle clubs deden het. Iedereen had boter op z’n hoofd! Ajax, Roda JC, RKC en FC Utrecht kregen voor hetzelfde vergrijp geldboetes. De Vries kreeg een gevangenisstraf van acht maanden! Gelijke monniken, gelijke kappen? Klassejustitie? Wegens gezondheidsredenen heeft hij slechts vijf dagen van zijn straf uitgezeten. De Koningin verleende hem uiteindelijk gratie.  

Via dit artikel wil ik nog één keer een lans breken! Een oproep tot eerherstel bij onze achterban voor onze markante en ondernemende oud-voorzitter! Renze, de man die jarenlang met hart en ziel, naar eer en geweten baanbrekend werk heeft verricht en FC Groningen zowel nationaal als internationaal op de kaart heeft gezet! Hij heeft zich nooit verrijkt over de rug van zijn grote liefde, de FC! Hij deed alles om de club verder te brengen.

En nu?
Ons huidig bestuur heeft hem een aantal jaren terug een seizoenkaart gegeven voor het leven met een parkeerkaart. Met de boodschap: "Renze je bent en blijft altijd welkom in de Borg!" Met dit positieve gebaar van ons huidige bestuur rest mij de vraag, kunnen ook wij de rijen sluiten door Renze  een ereplaats te geven in onze groen-witte herinneringen en uit de taboesfeer te halen? Het is nog niet te laat...en mag dit dan ook voor Wubbo de Boer en Siebe Van Der Pruik?

Renze bedankt voor al die fantastische jaren, waarin jij aan onze FC kleur hebt gegeven! {jcomments on}