Keeper verering
Afgelopen zondag was een dag vol gemixte gevoelens. Als motorsport liefhebber begon de dag zeer zwaar door het fatale ongeluk in de MotoGP van Marco Simoncelli, 24 jaar, exceptioneel getalenteerd en veel te vroeg heen gegaan. Met de moed onder de schouders naar de Euroborg, het zou wel een baaldag worden vermoedde ik. Voor aanvang van de wedstrijd werd bekend gemaakt hoe de namen van de tribunes zouden gaan heten.
Hans Nijland nam het woord en niet verrassend werd de lange zijde vernoemd naar mister FC, Piet Fransen. De familie tribune naar (toepasselijk) de familie Koeman. En vervolgens werd op de Noord-curve, waar ik zelf ook altijd zit, vol belangstelling geluisterd of de naam die gekozen was de tribune wel recht aan zou doen. Het gonsde van de namen. Het verlossende woord kwam met “Tonny van Leeuwen”. Mijns inziens een zeer goede keuze, en het was aan de reacties te merken dat het merendeel van de supporters er zo over dacht.
Ik kreeg een apart gevoel; Tonny van Leeuwen, die doelman, een ware topper en ook veel te vroeg om het leven is gekomen. Achtentwintig was Tonny toen hij op de weg terug van een prijsuitreiking op 16 Juni 1971 bij Meppel dodelijk verongelukte. Hij had die avond de bokaal uitgereikt gekregen van de minst gepasseerde doelman van dat seizoen met maar zeven tegentreffers. Natuurlijk werd een tribune naam uit het Oosterpark stadion naar de Euroborg gehaald, maar er was een goede reden waarom er in de eerste plaats een tribune in het Oosterpark naar hem vernoemd was.
Tonny een jonge keeper overkomen van Den Haag deed het zo goed dat hij opgeroepen werd voor het Nederlands elftal. Hier viel het heel erg tegen omdat hij veel last had van plankenkoorts, zo erg zelfs hij na twee slechte wedstrijden uiteindelijk zelf bedankte. Zo matig als zijn wedstrijden voor oranje waren, zo goed was hij in Groningse dienst. Week na week liet hij voor GVAV dingen zien die in Groningen nog nooit eerder gezien waren. Zo wist hij bijvoorbeeld 1967 uit bij Ajax de ene wonderbaarlijke redding te maken na de andere waardoor na 90 minuten 0-1 op het scorebord stond in de Meer. Hij werd letterlijk op handen gedragen.
Sindsdien zijn er een hoop keepers de revue gepasseerd, namen als Johan Tukker, Patrick Lodewijks, Roy Beukenkamp. Maar zo populair als Tonny van Leeuwen was er niet één. De wedstrijd zelf stond ook in het teken van een doelman, Brian van Loo. Hij blunderde bij de goal van Twente maar revancheerde zich uitstekend in de tweede helft met een aantal prima reddingen. Nu hebben we mijns inziens geen doelman op het niveau waarop de club zit en is versterking tussen de palen nodig. Een goede doelman zal ook ongetwijfeld vroeg of laat weer komen, maar een doelman zoals van Leeuwen krijgen we waarschijnlijk nooit weer.