Veredeld amateurisme

Sinds de winterstop leek onze FC helemaal de weg kwijt. Tegen Heracles een moeilijk bevochten winst. Vervolgens tegen Twente na een zeer matige eerste helft een goed begin aan de tweede helft, de averij was toen echter al geleden. Vervolgens twee complete blamages tegen RKC en VVV. Huistra leek rijp voor de achterdeur en een aantal spelers kon beter meteen in Argentinië uit een vliegtuig worden gegooid. Uiteraard emoties, maar er was een goede reden voor, onze club speelde als een natte krant.

Tegen PSV ineens een compleet ander spelbeeld. Één waarbij als deze inzet week in week uit zou worden getoond, we een stuk hoger op de ranglijst zouden staan. Het zet me te denken, hoe kan er sportief zoveel verschil zitten tussen het Groningen dat Ajax verslaat en Feyenoord en PSV naar de slachtbank leidde, en het Groningen dat thuis kansloos van RKC verloor en uit maar geen wedstrijd lijkt te kunnen winnen?

Dat uit winnen lijkt al eeuwig een probleem. Heeft de lange rit in een bus dan zoveel invloed op de spieren van de spelers dat ze al voor aankomst pap in de benen hebben of heeft het een mentale achtergrond? Zijn de stoelen in de bus misschien van zulke slechte kwaliteit dat elke speler bij het uitstappen rugklachten heeft? Ik heb de spelersbus met de open dagen weleens bekeken en daar lijkt toch niets mis mee. Ik kom tot één conclusie; dat de zeer goed verdienende voetbalprofs zich mentaal niet kunnen voorbereiden op het spelen van een wedstrijd in een ander stadion met een ander publiek.

Er is een ander punt dat mij als trouwe supporter van de FC al jaren verbaasd. Veelal zijn spelers met op het oog kleine blessures maanden uit de roulatie. Kijkend naar de grote competities in het buitenland valt het me op dat de spelers daar ondanks de vele wedstrijden weinig en kort geblesseerd zijn op de ernstige gevallen na. Toeval? Zou kunnen, maar het gebeurd een beetje teveel naar mijn zin. Dus vraag ik me af, ligt dit aan de medische begeleiding of heeft het met het type fysieke trainingen te maken waardoor de spelers meer risico lopen op deze blessures. Waarschijnlijk beide.

In het bedrijfsleven geld al jaren een gouden regel, stilstand is achteruitgang. Dit geld ook voor de topsport. Als je niet continue innoveert en veranderd, het liefst voor de concurrentie uit, loop je uiteindelijk achter de feiten aan. Financieel denk ik dat de FC goed bezig is. Maar kijkend naar de overige zaken dan valt het mij op dat in andere takken van sport, van honkbal tot volleybal, gewerkt word met ijsbaden en nieuwe trainingsvormen en hier in het voetbal nauwelijks sprake van is. Sterker nog, in de amateur motorsport waar ik zelf actief in ben word er gekeken naar manieren om sneller te worden waar de FC leiding nog nooit van gehoord heeft. Er is in Nederland maar één voetbalcoach die bekend staat om het innoveren van fysieke trainingen en dat is Gertjan Verbeek. Opvallend is dus te noemen dat hij op Feyenoord na overal goed presteert en onder zijn leiding spelers nauwelijks geblesseerd zijn en boven zichzelf uit lijken te stijgen.

Om nu terug te komen op het grote verschil tussen uit en thuis en grote of kleine tegenstanders, het mentale vlak. Nou is voetbal een macho sport en mannen zijn nou eenmaal geen watjes, al die poespas slaat nergens op. Tenminste dit is doorgaans de gedachte. Nou weet ik dat clubs als Barcelona en Manchester United behalve het beste van het beste als trainers hebben rondlopen ook mentale begeleiding aan hun spelers bieden. Onzin zullen genoeg zeggen, maar als ik naar de prijzenkast van deze clubs kijk heb ik toch een andere mening.

Nijland en zijn gevolg zijn al jaren bezig met het vergroten van de financiële middelen en doen dit naar mijn mening zo goed als je verwachten kan. Het afzet gebied in het noorden is relatief beperkt en voor sommige bedrijven kleeft aan voetbal een negatieve lading en zien in sponsoring geen heil. Het is dus moeilijk om hier de concurrentie in voor te blijven. Maar op het gebied van fysieke en mentale begeleiding is het Nederlandse voetbal niet veel verder dan het handbal. Mijn tip om de FC naar de toekomst toe de volgende stap te laten maken is dan ook het aantrekken van de juiste mensen die de hierin voorzien. Misschien dat Europees voetbal dan geen wens is maar een feit!