‘Vliegende keep’
Het Europees Kampioenschap is van start gegaan. Het wachten is nog even op zomers weer, maar dan kan het ‘dik doun in toene’ ook echt gaan beginnen… Het is duidelijk naar welke keeper we de komende maand gaan kijken. Dat wordt namelijk Maarten Stekelenburg. Nagenoeg iedere supporter ziet hem het liefst onder de lat bij Oranje. Hij is een doelman met alle kwaliteiten die je van een traditionele keeper mag verwachten. Hij is lang, laat de verdediging weten dat hij er is, staat altijd op de goede plek en kan ook nog eens zeer behoorlijk een bal vangen.
Bij FC Groningen was het daarentegen de afgelopen jaren allerminst duidelijk wie het doel moest verdedigen. Luciano da Silva beschikt eigenlijk alleen over de laatstgenoemde kwaliteit van Maarten Stekelenburg. Da Silva is klein en ook het coachen van de verdediging is niet bepaald zijn sterkste punt. Om die gebreken te compenseren duikt hij op de meeste vreemde plekken op het veld op. Op zich is dat geen probleem. Da Silva is namelijk enorm explosief en buitengewoon lenig. Hij is verschrikkelijk snel en iedere wedstrijd weer zien we hem tientallen meters door de lucht vliegen. Da Silva is het toonbeeld van een acrobatische keeper. In combinatie met een gezonde portie Zuid-Amerikaans temparement maakt dat hem tot een geweldige publiekspeler. In het seizoen 2008/2009 won hij mede daarom de Zilveren Schoen. De Gouden Schoen ging destijds naar een reservespeler van Ajax 2.
De laatste jaren heeft de technische staf echter geworsteld met de keeperskeuze. De flair waarmee Da Silva altijd in het veld staat, ging nog wel eens ten koste van zijn betrouwbaarheid. De keuze tussen een traditionele en een acrobatische keeper kwam vervolgens centraal te staan. De technische staf had het moeilijk met deze keuze en dat kan je hen moeilijk kwalijk nemen. Met Da Silva en Brian van Loo hadden we twee uitersten in huis. Daardoor moesten ze appels met peren vergelijken. Na een moeizame tijd heeft Da Silva uiteindelijk de concurrentiestrijd weten te winnen. Het is daarom voor Da Silva te hopen dat zijn eerste grijze haren nog even op zich laten wachten. We moeten nog even van hem kunnen genieten.
Doorgaans worden acrobatische keepers echter sneller oud dan traditionele keepers. Als Da Silva ook maar een klein beetje explosiviteit en lenigheid verliest, kunnen we hem vlot afschrijven. Hij is namelijk niet in staat om dit verval op te vangen met lengte, coaching of positionering. Ik zie hem daarom ook niet keepen op respectabele leeftijd, zoals bijvoorbeeld Rob van Dijk of Henk Timmer. Ik wil niet aan een afscheid van Da Silva denken, want ik heb het goed met hem voor en vertrouwen in zijn kwaliteiten, maar ik hoop wel dat de technische staf bij dit verhaal stilstaat.
Op dit moment is Marco Bizot in beeld als tweede keeper bij FC Groningen. Het talent is 193 centimeter lang. De stijl waarmee Bizot ballen vangt doet komt uit het boekje en is dus traditioneel te noemen. Mede gelet op zijn lengte, laat zijn stijl zich daardoor snel vergelijken met die van Edwin van der Sar. Betekent dit dan dat de technische staf knopen aan het doorhakken is en men in de toekomst een traditionele keeper wil? Ik heb geen idee. Deze discussie is in ieder geval gesloten als niet alleen de stijl, maar ook de klasse van Marco Bizot een klein beetje in de buurt van die van Edwin van der Sar komt.