Column: pispaaltje vs publiekslieveling
De wedstrijd tegen Vitesse zit erop. De vierde nederlaag van het seizoen is een feit en mensen zijn druk doende met de vinger op de zere plek te leggen. Problemen worden benoemd, oplossingen gezocht, maar lang niet altijd in de juiste hoek. Zo zijn velen het erover eens dat Hiariej te kort komt op het middenveld, alsof het verlies op ook maar enige manier aan hem te wijten valt. Tom is echter al jaren lang voor velen een makkelijk pispaaltje, waar heerlijk op afgereageerd kan worden na opnieuw een verliespartij. Onterecht! Ook tegen Vitesse stond Hiariej namelijk prima te voetballen op het middenveld en was hij op weinig fouten te betrappen, zoals hij het gehele seizoen überhaupt op weinig fouten te betrappen valt. Iets wat velen niet kunnen of misschien ook wel niet willen inzien. Dit lijkt echter nog een reden te hebben; Hiariej houdt namelijk momenteel nog altijd Tibbling uit de basis. Iets wat voor velen onbegrijpelijk is.
Zo ook vorige week zaterdag 24 september, de FC speelt in eigen huis tegen Heracles Almelo en de stand van 0-0 prijkt al een dik uur pijnlijk op het scorebord. Doelpunten zijn er nodig! Reden voor het publiek om eindeloos de naam van Simon Tibbling scanderen, totdat hij zich 'eindelijk' klaar mag gaan maken om in te vallen. Dezelfde Tibbling die vorig seizoen 0 doelpunten had gemaakt en in 65 officiële wedstrijden voor FC Groningen tot nu toe slechts verantwoordelijk is voor 4 assists. Dit is geen verwijt richting Tibbling -hij is immers niet het type speler waar je tal van doelpunten en assits van mag verwachten- maar eerder commentaar richting dit deel van het publiek, dat een speler haast lijkt te verafgoden terwijl diens vervanger op het middenveld, Tom Hiariej, het meer dan voortreffelijk doet en samen met Ruben Jenssen Tibbling terecht uit de basis houdt momenteel.
In alle wedstrijden die Hiariej dit seizoen voor FC Groningen heeft gespeeld heeft hij nooit verzaakt. Hij speelt in dienst van het elftal, maakt zichzelf goed aanspeelbaar, denkt vrijwel altijd vooruit, heeft een hoge handelingssnelheid, leidt weinig tot geen balverlies en weet vrijwel altijd de bal bij een speler die in hetzelfde shirt speelt te krijgen. Dit is niet alleen in mijn persoonlijke beleving zo maar wordt ook bevestigd door vrijwel alle statistieken. In tijden is er geen speler bij de FC geweest die zo vaak de bal kreeg en er ook nog eens een goed vervolg aan wist te geven.
Waarom dan toch die constante roep om Tibbling van een groot gedeelte van het publiek? Al vrijwel direct na zijn komst naar FC Groningen is Simon Tibbling een absolute publiekslieveling. Een heerlijke bloedfanatieke no-nonsense voetballer waar het talent vanaf druipt. Dat notabene die speler, met zijn enorme talent en potentieel, niet speelt is iets waar veel mensen moeite mee lijken te hebben.
Maar dat is ook precies wat Tibbling nog is; een talent, die ondanks dat hij al ver is in zijn ontwikkeling absoluut nog een hoop moet- en kan verbeteren aan zijn spel. Ook ernaast staan, omgaan met teleurstelling, hoort bij de ontwikkeling van een jonge talentvolle speler. Het is een fase waar Tibbling even doorheen moet en hopelijk uiteindelijk alleen maar sterker uit gaat komen.
En dan hebben we aan de andere kant diens vervanger: Tom Hiariej, een jongen uit de provincie en eigen opleiding, die sinds mensenheugenis bij de club speelt, zonder ooit echt op te vallen. In het verleden heeft hij ook vrij anoniem zijn wedstrijden bij FC Emmen en SC Cambuur meegespeeld tijdens verhuurperiodes,. Het feit dat notabene deze Hiariej op de positie van Tibbling speelt lijkt iets te zijn wat velen maar moeilijk kunnen verkroppen. Oneerlijk en onterecht richting Hiariej!
Er is veel en vaak kritiek op Hiariej geweest, zowel over zijn kwaliteiten als over diens inzet tijdens wedstrijden. Absoluut terecht, maar zeggen en denken dat de Hiariej van dit seizoen dezelfde Hiariej is die bijvoorbeeld vorig seizoen af en toe bij SC Cambuur meespeelde is leven in het verleden. Veel van de kritieken op Hiariej lijken bovendien altijd gebaseerd geweest op vooroordelen. Door zijn, in fases, kwakkelende spel en weinig aansprekende persoonlijkheid en uitstraling werd hij door veel supporters al snel gezien en gebombardeerd tot vast pispaaltje. Dit zijn de mensen die in het stadion al gaan zitten zuchten en klagen wanneer ze Hiariej op de opstellinglijst zien staan en in iedere foute pass en balverlies hun negatieve mening over de speler gerechtvaardigd zien worden, maar waardoor ze vaak wel blind geworden zijn voor de positieve punten en het goede spel van de desbetreffende speler.
Het lijkt dus vooral een kwestie van een strijd tussen een publiekslieveling en het eeuwige pispaaltje te zijn. Niet alleen oneerlijk, maar ook nog eens zeer onterecht. Hiariej is op dit moment terecht de eerst keus op het middenveld die -net als Tibbling- alle positieve steun en waardering van het publiek verdient.
