05-02-2017 om 20:13
Een weekje met de familie op de Veluwe. Toch het besluit genomen om gisteravond 'even' heen en weer te rijden om m'n cluppie aan het werk te zien. De extra tank benzine en het gemor van moeder de vrouw neem ik op de koop toe. Ik wil erbij zijn. Puur om het feit dat de FC diep van binnen zit en ik vind dat je als seizoenkaarthouder je clup moet steunen. Had ik het maar niet gedaan...
Al tijden hoop ik op een heerlijke voetbalwedstrijd waarin ik bij thuiskomst kan zeggen : mooi pot voetbal gezien, prachtige avondje gehad! Wat is er mooier om na 90 minuten duizenden mensen het stadion uit te zien lopen met een grijns van oor tot oor. Puur en alleen omdat ze trots zijn op hun cluppie waar ze zich zo verbonden mee voelen.
Elke keer weer krijg ik echter de deksel op de neus. Een prachtige 4-0 winst in een kolkende Groene Kathedraal kan ik me de laatste jaren niet meer voor de geest halen. Mocht er al eens een driepunter over de streep getrokken worden dan is dit met de hakken over de sloot. Aan het betonvoetbal van v.d. Looi met het stroperige rondspelen en tikkie terug ergerde ik me al gigantisch, er is tot op heden echter weinig veranderd.
Het is inspiratieloos, tam, mak, grijs muizerig. De vele lege plekken, de schandalige aanvangstijden en het belabberde vertoonde spel op de groene mat brengen steeds vaker chagrijn en ergenis met zich mee. De momenten dat je denkt 'Jezus, waar zit ik in vredesnaam naar te kijken' hebben de absolute overhand. Een gevoel dat ik niet wil hebben maar ik kom er niet meer onderuit. Ik besef me dondersgoed dat mijn cluppie zich in sneltreinaart richting het ravijn begeeft. Op allerlei gebied...
Op de terugreis richting de Veluwe laat ik de hele avond nog eens de revue passeren. Opnieuw ben ik teleurgesteld en kwaad op werderom een wanvertoning die ik maar moeilijk een plekje kan geven. Ik zie elf makke schapen in een Groen-Wit shirt continue achter Rotterdammers aan wandelen, terwijl dit volgens mij toch echt andersom zou moeten zijn. Het sjokt en is amper in staat de bal op een normale manier richting het vijandelijke doel te krijgen, om uberhaupt een kans te creeeren. Bij een amateurwedstrijd in de 3e klasse is er meer strijd, drive en vooral plezier te beleven dan de gemiddelde (thuis)wedstrijd van de FC.
Ik heb de afgelopen jaren al veel bekenden zien afhaken die toch echt fanatiek supporter waren. Ik begin ze steeds beter te begrijpen...