Terug

Deel deze pagina:

Editie 5 'Van Corpus tot Central Coast' met dit keer: Yoëll van Nieff

Door Sven Heikens 4 reacties

Met de terugkeer van Arjen Robben is misschien wel de bekendste speler voortgekomen uit de jeugdopleiding van FC Groningen, terug bij onze club. Maar naast Arjen heeft de Groningse jeugdopleiding nog vele voetballers voortgebracht. Met Boerenmacht hebben we een aantal gesproken: Hoe vergaat het hen? Hoe ervaarden ze hun tijd in de FC-opleiding en de weg richting het eerste elftal? Hoe verliep hun debuut? Voetballen ze momenteel nog? En wat heeft hun loopbaan gebracht? Dit keer: Yoëll van Nieff.

Yoëll is een geboren Stadjer en voetbalde bij GRC Groningen, waar zijn talent opgemerkt werd door FC Groningen. Op een middag uit school fietste Yoëll naar huis en lag er thuis een brief van FC Groningen op de mat. Hij sprong een gat in de lucht, want hij kreeg een uitnodiging om bij FC Groningen te komen voetballen en de glimlach kwam een week lang niet meer van z’n gezicht. Een droom die uitkwam, omdat Yoëll als Stadjer van jongs af aan al groot van was van de FC.

Binnen de opleiding heeft Van Nieff verschillende trainers gehad, bijvoorbeeld Grafton Holband. Waarvan hij zich kan herinneren dat Holband een relaxte trainer was en hij het goed mee kon vinden. Wellicht omdat Grafton de jonge spelers ook de tijd en ruimte gaf voor school. Sowieso vond Yoëll het belangrijk om iets achter de hand te hebben, mocht hij het in de voetballerij niet redden. Dit heeft Yoëll tot lange tijd volgehouden, want ook ten tijde van zijn doorbraak en verhuur aan Dordrecht, waar we later op terugkomen, vond Yoëll het belangrijk om diploma’s op zak te hebben. Na zijn MBO-3 heeft Yoëll nog verder gestudeerd voor MBO4

Met alle trainers had Yoëll wel een goede band, zo ook met Paul Ravenau. Ten tijde dat Yoëll in de B-junioren actief was, speelden zich hier wat problemen af, waarna Ravenau Yoëll vervoegd overhevelde naar zijn elftal ( De A-junioren). Trainer en speler hadden sowieso een goede band met mekaar, want Ravenau was goed benaderbaar voor een persoonlijk gesprek, aldus Van Nieff. Ook in de seizoen 2010/11 en 2011/12 speelde Yoëll in de A-junioren van FC Groningen, waarin hij in beide seizoen ook regelmatig een wedstrijdje meepikte in de beloften van FC Groningen. De positie waarin Yoëll altijd speelde was centraal op het middenveld.

Naast de jeugdelftallen van FC Groningen kwam Yoëll ook uit voor Nederlandse jeugdelftallen. In de jongste jeugd kwam hij eerst uit in de Noordelijkse districtselftallen, maar uiteinlijk kwam Yoëll ook in de Oranje onder 17 en 18 elftallen. Elke stap nam Yoëll als een nieuwe mijlpaal, van de eerste brief voor het noordelijk districtsteam tot de eerste uitnodiging van een Nederlands jeugdelftal.

In seizoen 2012/13 maakte Yoëll de overstap naar het eerste elftal, waarin de overgekomen jeugd in eerste instantie veelal hun minuten maakten in het beloftenelftal van FC Groningen. Onder leiding van trainer Dick Lukkien had de linkspoot een rol op het middenveld, maar later ook op de linksback, omdat er wellicht in de toekomst kansen voor Yoëll zouden liggen op deze positie. Yoëll sloot geregeld aan bij het eerste elftal van FC Groningen en in speelronde 25 van dat seizoen mocht hij zijn debuut maken in het eerste. Linksback Burnet had een blessure en trainer Robert Maaskant zag in Yoëll de kandidaat om in de uitwedstrijd bij Roda deze vacature in te vullen. Yoëll wist dat hij ging spelen en mocht mee in de bus naar Kerkrade, waar de ploeg al een dag van tevoren heen ging. Voor hem geen extra zorgen om zich zenuwachtig te maken, want hij had vooral zin om zijn debuut voor zijn jeugdclub FC Groningen te mogen maken. Maar al gauw in de wedstrijd ging het mis voor de FC, want Demouge scoorde al in de eerste minuut de 1-0. Groningen kwam gauw terug in de wedstrijd door een goal van Texeira, met de pre-assist van Van Nieff. Maar na deze gelijkmaker ging het al gauw helemaal mis voor FC Groningen. De ploeg ging met een duidelijke 4-1 nederlaag terug in de bus en Yoëll had het persoonlijk lastig met de rappe Guus Hupperts van Roda. De Limburgse ploeg zocht constant de ruimte achter het linkerblok achterin bij FC Groningen en daar wist de ploeg zich geen raad mee. Persoonlijk was het  geweldig om je debuut te maken, maar het was niet Yoëll zijn meest leuke ervaring als ie terugkijkt om zijn 14-jarige FC Groningen carrière. Verder dan deze ene wedstrijd kwam het dit seizoen niet meer.

Na zijn debuutseizoen koos Yoëll na goed overleg met de club ervoor om verhuurd te worden. Bij FC Groningen had Van Nieff niet de kans om wekelijks te spelen in het eerste elftal en na anderhalf seizoen in de beloften was het beter om voor een kans te gaan in de Jupiler League. Al snel meldde FC Dordrecht zich waar Yoëll zich wekelijks kon laten zien op het tweede niveau van Nederland en waar hij wekelijks in stadions kwam te spelen. Daarnaast ging hij weg uit zijn vetrouwde omgeving wat hem ook als persoon verder gebracht heeft.

Bij FC Dordrecht kwam Yoëll bovendien op zijn vertrouwde plekje centraal op het middenveld te spelen en vanaf de eerste wedstrijd liep het als een trein bij de Schapenkoppen, want vanaf begin af aan stonden Van Nieff en FC Dordrecht bovenaan in de Jupiler League. Na een aantal wedstrijden kwam Yoëll ‘op 10’ te voetballen, een positie waar hij nog nooit eerder gespeeld had. Maar de rol die Yoëll op deze positie binnen het elftal kreeg, past hem goed. Want tot aan de winterstop stond Yoëll op zeven goals en drie assists. Ook direct na de winterstop werd deze lijn doorgetrokken waardoor Yoëll en Dordrecht hun kans schoon zagen om voor promotie te gaan aan de Krommedijk. Maar dat liep op de 30ste januari van de winterse transfermarkt even anders. Want FC Groningen had eerder die dag afscheid genomen van Timo Letschert, wiens contract werd ontbonden. Op de 30ste januari stond Yoëll na de training nog wat vrije trappen te schieten voor een artikel voor RTV Rijnmond, overigens nam hij na elke training nog wat vrije trappen. Maar toen Yoëll deze keer terugkwam in de kleedkamer was zijn telefoon ontploft en bleek dat FC Groningen hem terug wilde hebben. Diezelfde avond moest Yoëll zich nog om 20.00 uur ‘s avonds melden bij Kaap Hoorn in Groningen om de huurbeëindiging te bespreken. In eerste instantie wilde Yoëll bij ‘Dordt’ blijven, want hij voelde zich gewaardeerd, was een dragende speler en had hier goede vrienden gemaakt. Maar FC Groningen had een eenzijdige clausule in het huurcontract en dus kwam Yoëll terug naar FC Groningen, waar hij daags na zijn terugkomst in de rust inviel in het uitduel bij AZ.

Yoëll kijkt positief terug aan zijn verhuurperiode, want hij kreeg alle vertrouwen en waardering bij de club, iets waar Yoëll veel waarde aan hecht. Overigens heeft Yoëll ondanks de abrupte terugkeer nog wel een goede vriendschap overgehouden aan zijn verhuur. Destijds teamgenoot Michael Potkamp is nog steeds een erg goede vriend van Yoëll.

Na zijn terugkeer had Yoëll direct een plek binnen het elftal, want na de genoemde wedstrijd tegen AZ had Yoëll basisplaatsen in de wedstrijden erop totdat hij tegen een gele kaart (en zijn vijfde van dat seizoen) aanliep, waardoor hij een wedstrijd geschorst moest toekijken. Maar in de wedstrijd die Yoëll geschorst moest toekijken, kwam Lindgren terug in het elftal en zette Groningen een wonderreeks neer, waardoor de play offs werden bereikt. In kader van ‘never change a winning team’, kwam Yoëll niet terug vast in de basis. In de eerste play off wedstrijd speelde Yoëll wel, (Vitesse-thuis 1-0), maar in de rest van deze succesvolle play offs was Yoëll invaller. Op het feest na de winnende wedstrijd en de huldiging op de Grote Markt kijkt Yoëll met groot plezier terug, getuigt ook onderstaande afbeelding.

In het seizoen 14/15 was Yoëll de vaste linksback in het elftal van trainer Van de Looi. En waar Van Nieff bewees mooie goals te kunnen scoren bij Dordt, liet hij dit ook bij Groningen zien. In het seizoen ervoor scoorde Yoëll al een wereldgoal van ruim 35 meter tegen de beloften van Vitesse, in het eerste elftal scoorde Yoëll met een vrije trap de eerste goal van het seizoen 14-15 in de Euroborg, met een knal in de verre hoek scoorde Van Nieff tegen Flevo Boys en in de kwarfinale beker scoorde Van Nieff wederom een wereldgoal tegen Vitesse. Met een chip tussen twee verdedigers door om vervolgens de bal in verre kruising te jagen.

 

Naarmate het seizoen vorderde gaf Van de Looi vaker de voorkeur aan Burnet of Kappelhof op linksback in plaats van Yoëll. Daarnaast had Groningen in de winter Simon Tibbling gehaald en daardoor was het op die positie lastig om een basisplek te veroveren. Daarom moest Yoëll tegen het eind van het seizoen vaak op de bank plaatsnemen, zo ook in de bekerfinale. Een ander hoogepunt uit zijn FC Groningen-periode, want ook in zijn tijd als speler was Yoëll nog wel de grootste fan van de club zelf.

In seizoen 2015-16 was de kans op speeltijd bij FC Groningen gering, dus werd in overleg besloten dat het goed was om Yoëll te verhuren. Van Nieff werd verhuurd aan Excelsior, dat in het betreffende seizoen uitkwam in de Eredivisie. Bij Excelsior heeft Yoëll nog steeds goede contacten met alle sponsoren van de hoofdtribune, want hij sprak ze bijna tweewekelijks. Zijn verhuur bij Excelsior liep niet helemaal zoals gehoopt. Yoëll kreeg de complimenten op de training, maar de trainer zag het in de wedstrijden niet in hem zitten, waardoor Yoëll dat seizoen veelal tussen de sponsoren van commercieel directeur Gudde zat.

Vanaf seizoen 2016-17 kreeg FC Groningen een nieuwe trainer voor de groep in de persoon van Ernest Faber. En omdat trainer Faber niets kon met een speler die bij Excelsior op de tribune zat, werd er een afspraak ingepland tussen Peter Jeltema en Yoëll van Nieff om zijn toekomstperspectief te bespreken. In goed overleg, want FC Groningen wilde graag dat Yoëll zich elders kon ontwikkelen, werd besloten om Yoëll opnieuw proberen te verhuren. FC Emmen meldde zich en alle partijen (Yoëll, FC Emmen en FC Groningen) waren vrij snel rond over een verhuur. Maar op het laatste moment gaf Peter Jeltema de call dat Yoëll gewoon aansloot bij het eerste elftal en iedereen weer een nieuwe kans kreeg in het nieuwe seizoen en dus stond Yoëll daags na deze call op het veld bij de eerste training van het nieuwe seizoen om te vechten voor zijn kans.

En uiteindelijk in de eerste wedstrijd van het seizoen begon Yoëll als linksback aan het seizoen, maar door tegenvallende resultaten begin van het seizoen van FC Groningen raakte onder andere Van Nieff deze plek kwijt aan aanwinst Davidson. Na een rode kaart tegen Heerenveen raakte Davidson zijn plek weer kwijt aan Yoëll en bleef Van Nieff voor lange tijd vast in de basis terecht. Tegen het eind van het seizoen raakte Yoëll opnieuw zijn plek op linksback kwijt en speelde nog enkele wedstrijden op de centrale middenveld- en centrale verdediger-posities. Kortom, dit seizoen was veel stuivertje wisselen waarin Yoëll tot 23 wedstrijden kwam.

Het seizoen erop, wederom onder trainer Faber, was een vreemd seizoen voor Yoëll, waarin hij de meeste minuten maakte centraal achterin. Een positie waar Yoëll nog vrij weinig had gespeeld tot dat seizoen. Maar na de komst van Deyo Zeefuik kwam Te Wierik in het centrum te spelen en werd Yoëll weer op andere posities gebruikt. Kortom, door zijn multi-inzetbaarheid werd hij vaak op verschillende posities gezet en speelde hij eigenlijk nauwelijks op zijn vertrouwde positie centraal op het middenveld. Enkel in het halfjaar na zijn verhuur aan FC Dordrecht werd Yoëll op z’n opgeleide positie gebruikt op het middenveld en na 14 jaren kwam er een einde aan het huwelijk tussen Van Nieff en FC Groningen. Van het afscheid heeft Yoëll erg genoten en hij kijkt er nog wel eens naar terug. Hoe Yoëll destijds bedankt is door de club en de supporters noemde hij geweldig en overgetelijk.

Yoëll wilde graag de stap maken naar het buitenland, maar het lukte niet om een geschikte club te vinden in het buitenland. Heracles meldde zich wel bij Van Nieff en zo kwam hij bij Heracles Almelo terecht. Maar ook dit werd een vreemd seizoen, want er werd door de destijds trainer veel tegen Yoëll gezegd en tegelijk maar weinig gedaan. Overigens was Heracles zelf een hele warme club, die meedacht met de speler en zo heeft Yoëll nu nog een goede band met Rob Toussaint, huidig algemeen directeur van Heracles Almelo. In zijn tijd bij Heracles trad Yoëll twee keer aan tegen FC Groningen. Over de wedstrijd in Almelo kan Van Nieff zich nog goed herinneren dat hij na afloop nog werd toegezonden vanuit het uitvak, ondanks de nederlaag voor de FC-supporters. Over de wedstrijd in Groningen weet Yoëll nog dat ie in de rust gewisseld werd en dat Heracles een kansloze wedstrijd speelde, en daarom twijfelde ie om na afloop een ronde te lopen richting het FC-publiek. Uiteindelijk won het verstand het van het hart en koos hij ervoor om zich alleen ‘achter de schermen’ te laten zien aan het publiek. Yoëll zette zijn joker in, hoefde niet mee terug in de bus en bleef na afloop in het home om bij te praten met zijn geliefde supporters, die hem al voor de wedstrijd toezongen.

Na de overstap van FC Groningen naar Heracles stapte Yoëll over van zaakwaarnemer en deze partij wist een aantrekkelijke club in het buitenland te vinden, waardoor Yoëll alsnog zijn avontuur kon aangaan. Heracles dacht met hem mee en gaf hem de mogelijkheid om te vertrekken naar het buitenland. Yoëll kwam te voetballen bij het Hongaarse Puskás Akadémia FC, waar hij overigens nu nog voetbalt en onlangs zijn contract opengebroken bij deze club. Vanaf het eerste moment bij de club was Yoëll verkocht, want de trainingsfaciliteiten rondom de club zijn geweldig en het stadion voelt sprookjesachtig aan. Tip om dit stadion (De Pancho Arena) na het lezen van dit artikel even te googelen.

De club ligt op een halfuurtje rijden buiten Boedapest, waar Yoëll midden in het centrum woont van wat hij noemt “een geweldige stad”. Bij de ploeg speelt hij elke week en voelt hij waardering en vertrouwen. Daarnaast gaat het sportief met de club ook goed, want vorig seizoen eindigde de ploeg als 3e waardoor begin dit seizoen voorronde Europa League gespeeld mocht worden.

Yoëll speelde in totaal 14 seizoen voor FC Groningen vanaf zijn 11e tot zijn 25e en kwam daarin tot 92 wedstrijden in het shirt van FC Groningen. 

Yoëll van Nieff was de vijfde gast in onze rubriek: 'Van Corpus tot Central Coast'. Via deze weg willen we hem nogmaals bedanken voor zijn openheid en tijd. Volgende keer in 'Van Corpus tot Central Coast': Tom Hiariej

 

Reacties:
Alf04-01-2021 om 16:45

Leuk om te lezen! Fijn dat het goed met hem gaat en ons in Groningen niet is vergeten. Complimenten aan de redactie!

marcelfcg04-01-2021 om 18:42

Goed om te lezen dat Joel zijn plekje gevonden heeft. Prima prof met de juiste instelling. Denk dat hij ook het slachtoffer is geworden van het allround zijn. Dat type speler is vaak als eerst het kind van de rekening. 

Alberto104-01-2021 om 23:58

Ja, allround omdat hij helaas net niet goed genoeg was voor een specifieke plaats, zeker niet als linksback. 
mooi dat hij goed terecht gekomen is. Geweldig dat jullie als redactie dit doen, ik vraag me regelmatig af wat er van al die jongens geworden is. 

Herman Badkuip05-01-2021 om 08:24

Fijn om te lezen, dat deze oud-spelers van FC Groningen, de club nog steeds een warm hart toedragen! En niet alleen Yoëll van Nief, als geboren stadjer, maar eigenlijk alle oud-FC Groningen voetballers, denken met een fijn gevoel terug aan de tijd, dat zij in de Euroborg hun wedstrijden voor de Trots van het Noorden speelden! Dat zegt toch genoeg over onze club.....kijk nu al weer uit naar de reportage rond onze, net als ik, geboren Zuudbrouker Tom Hiariej! Mijn complimenten gaan naar de redactie van Boerenmacht!

U moet eerst inloggen of registreren om een reactie te plaatsen!