Column: Ultras Cruoninga

30 maart 2019. Het is rond 23.15 uur en in het stadion van AZ is nog volop reuring. Zingend, springend en klappend wordt de clubliefde betuigd. Niet voor AZ, maar voor de club die zojuist verloren heeft: FC Groningen! Ruim 600 supporters zijn afgereisd naar Alkmaar, nog nooit gingen er zoveel supporters mee naar Alkmaar. Terwijl ik dit voorbij zie komen op social media, kan ik niet anders dan supertrots zijn. En ook gaan mijn gedachten terug naar nu bijna 2 jaar geleden.

Het was de dag voor Heerenveen-uit. Ineens kwam het bericht dat de Groningen Fanatics zich per direct hadden opgeheven. De vlag was (gewelddadig) gestolen, en dan schijnt binnen de Ultra-wereld de regel te zijn dat je jezelf direct opheft. Ik nam het allemaal ter kennisgeving aan. Mensen die mij kennen, weten dat ik niet bepaald gecharmeerd was van GF. De belachelijke acties om een statement te maken, mensen schofferen die zich met hart en ziel inzetten voor de club en het arrogante gedrag richting medesupporters, maakten dat ze bij mij weinig krediet (over) hadden. Ik vond het raar dat ze zomaar stopten, maar ik geef ook direct toe dat ik het hele ultra-wereldje niet begrijp. Maar eerlijk is eerlijk, het werd na hun opheffing wel heel stil op Noord.

In augustus 2017 kwam er een persbericht; er was een nieuwe groep opgericht, genaamd Ultras Cruoninga. Het doel van deze groep supporters was om de sfeer in het stadion terug te brengen, dit in samenwerking met verschillende groepen binnen de club. Ik was heel benieuwd hoe dit uit zou pakken, zulke initiatieven waren vaker ontwikkeld, maar door allerlei omstandigheden strandde dat vaak in schoonheid. Gaandeweg het seizoen werd ik meer en meer positiever over de nieuwe groep; er werd daadwerkelijk geprobeerd om iedereen in het stadion mee te krijgen. Aanvankelijk was dit nog aarzelend, maar de schroom verdween bij andere supporters om mee te doen. In één van mijn columns vorig seizoen, noemde ik UC de positieve verrassing van het seizoen.

Maar dit seizoen heeft UC mijn hart volledig gestolen. Waar het eerst vooral de diehard supporters waren die mee gingen, worden uitwedstrijden nu inmiddels zonder meer goed bezocht. Vele partijen hebben de handen ineengeslagen om een mooie awayday te hebben, met vrij vervoer of in ieder geval omwisselen bij het uitvak. Met tomeloze inzet, passie en enthousiasme, staat FC Groningen opnieuw op de kaart. Het gevoelsmatige hoogtepunt was de wedstrijd tegen AZ, ondanks de nederlaag.

30 maart 2019, 23.15 uur. Ik kan nog wel een uur kijken en genieten van deze clubliefde. En ik besef dat ik, ook al ben ik er vanavond niet, bij deze club en haar supporters hoor ik.