Systeem of spelers?
Als ik onze FC zie spelen moet ik denken aan de aloude voetbalwijsheid: moeten de spelers zich aanpassen aan het systeem of moet het systeem zich aanpassen aan de spelers? FC Groningen speelt net als vorig seizoen in een 4-2-3-1 systeem. In de eerste wedstrijden ging dit gepaard met veel voorwaartse druk. Het leek daardoor alsof FC heel goed speelde en de tegenstander bij de strot greep. Leek, want de wedstrijden tegen Roda, ADO en NAC bewezen dat het systeem niet vol te houden is.
Tegen tien man van Roda werd een voorsprong weggegeven, tegen NAC werd een zekere voorsprong weggegeven en tegen ADO was de voorsprong gelukkig groot genoeg. Na twee treurige verliespotjes tegen AZ en Heerenveen volgden twee overwinningen zonder glans. De selectie heeft te weinig kwaliteit of conditie om dit systeem goed uit te voeren en vooral tot in de 90ste minuut vol te houden.
In de laatste wedstrijd moest Huistra zijn mannen flink opjutten om druk te zetten, wat ze niet al te veel deden. Misschien hebben we daarom wel in blessure tijd gewonnen. De selectie heeft een flinke metamorfose doorgemaakt. Waar vorig jaar FC soms aantrad met negen buitenlanders (kreeg FC hier cultuur of integratie subsidie voor?), beginnen we nu vaak met een compleet Nederlandse verdediging.
Tegen De Graafschap startten we met zeven Nederlanders. Het tekent het grote verschil, vooral achterin: Stenman vormde een superkoppel met Tadic, Burnet is nog niet zover en Johansson hebben we nog niet gezien. Het grootste gemis is zonder meer Granqvist. Hij was niet alleen een veelscorende verdediger, ook opbouwend was hij een van de beste centrale verdedigers in de Eredivisie. Maar vooral zijn leiderschap wordt gemist. Kees Kwakman kan dat gemis nog niet goedmaken. Van wat we van hem kennen uit zijn NAC tijd, zou hij een heel eind moeten komen. Granqvist zorgde ervoor dat spelers om hem heen beter werden. En zo’n speler heeft FC momenteel niet.
De enige spelers die zich uit zichzelf positief ontwikkelen zijn Hiariej en Kieftenbeld, vooral omdat ze op de plek spelen waar ze het beste tot hun recht komen. Met Texeira en Jones heeft FC een stel onvoorspelbare spitsen in huis, waar de gemiddelde verdediging in de Eredivisie de handen vol aan heeft.
De vraag is: waarom gaat FC niet 4-4-2 spelen, iets meer teruggetrokken en op de omschakeling? Met balafpakkers als Kieftenbeld, Holla, Sparv kan je vanaf het middenveld goed druk zetten. Met aanvallers als Tadic, Bacuna, Andersson en Enevoldsen kan je snel de aanval inzetten en met de twee spitsen kan je verrassend uit de hoek komen. Spelers als Kappelhof, Burnet, Johansson, Ivens en Kwakman kunnen zich hoofdzakelijk concentreren op het voorkomen van tegendoelpunten en de opbouw ondersteunen. Het zou er zo uit kunnen zien:
Van Loo (Luciano)
Hiariej (Kappelhof)Â Van Dijk (Ivens)Â Â Kwakman (Ivens)Â Burnet (Johansson)
Bacuna (Enevoldsen) Kieftenbeld   Holla (Sparv)  Tadic (Andersson)
Jones (Pedersen)Â Â Texeira
Niks leukers dan als een stuurman aan de wal lekker ongegeneerd je mening verkondigen. Bijna net zo leuk als een overwinning van FC op Ajax. Dus schieten maar!